😭برای روضه نشستیم و روضه خوان آمد😭

نشسته سایه‌ای از آفتاب بر رویش

به روی شانه‌ی طوفان رهاست گیسویش

ز دوردست، سواران دوباره می‌آیند

که بگذرند به اسبان خویش از رویش

کجاست یوسف مجروح پیرهن چاکم

که باد از دل صحرا می‌آورَد بویش

کسی بزرگتر از امتحان ابراهیم

کسی چنان که به مذبح بُرید چاقویش

نشسته است کنارش کسی که می‌گرید

کسی که دست گرفته به روی پهلویش

هزار مرتبه پرسیده‌ام ز خود که او کیست

که این غریب، نهاده‌ست سر به زانویش

کسی در آن طرف دشت‌ها نه معلوم است

کجای حادثه افتاده است بازویش

کسی که با لب خشک و ترک ترک شده‌اش

نشسته تیر به زیر کمانِ ابرویش

کسی‌ست وارث این دردها که چون کوه است

عجب که کـوه ز ماتم، سپید شد مویش

عجب که کوه شده چون نسیم سرگردان

که عشق می‌کشد از هر طرف به هر سویش

طلوع می‌کند اکنون به روی نیزه سـری

به روی شانه‌ی طوفان رهاست گیسویش

✍ #فاضل_نظری

نسیم تلخِ پُر از انکسار می‌آید

و ذوالجناح دگر بی سوار می‌آید

تمام فاجعه را با دو چشم خود دیده

که ناله می‌زند و بی قرار می‌آید

فقط نه کرب و بلا و مدینه و مشعر

صدای ناله‌ای از مُستجار می‌آید

میان خیمه‌ی آتش گرفته، غیر از غم

سراغ اهل حرم، اضطرار می‌آید

غروب با خودش انگار غربت آورده

ز سمت خیمه صدای «فرار» می‌آید

یکی دوید، گمان می‌کنم سر آورده

چقدر با عجله! از شکار می‌آید؟

تمام لشکر ابلیس غرق شادی بود

از این به بعد چه بر روزگار می‌آید؟

✍ #حسین_ایزدی

یالِ خونی و زینِ افتاده

اسب او در غبار می‌آید

کاش زینب نبیند او را که

غرق خون بی سوار می‌آید

می رسد ذوالجناح بی صاحِب

با لِجام رها کنار حرم

غرق تیر است جای‌جایِ تنش

وقتی از کارزار می‌آید

می‌کشد روی خاک سُم را و

یک نَفَس شیهه‌های طولانی

زینب از سمت خیمه‌ها گریان

سوی او بی قرار می‌آید

ام کلثوم می‌زند بر سر

یا علی یا محمدا گویان

دختری پا برهنه از رویِ

بوته‌ای غرق خار می‌آید

دست را می‌کشد به خون‌ها و

روی چشمان خیس می‌مالد

مانده‌ام که چگونه این دختر

با یتیمی کنار می‌آید

✍ #اکرم_هاشمی_سجزئی_الهه

امام_حسین_ع_عصر_عاشورا#  

غروب بود و تنی چاک چاک در صحرا

غروب بود و تنی روی خاک در صحرا

غروب بود و روان خونِ پاک در صحرا

غروب بود و شبی ترسناک در صحرا

غروب بود و زمان هجوم و غارت بود

غروب بود و شب اول اسارت بود

بیا به روضه‌ی قبل از غروب برگردیم

که زیر سُم نشده لاله کوب، برگردیم

نبود روی تنش سنگ و  چوب، برگردیم

نداشت زخم و تنش بود خوب برگردیم

نوشته‌اند مقاتل، دروغ باشد کاش

بُرید خنجر قاتل، دروغ باشد کاش

گمان کنیم که او هم زره به تن دارد

گمان کنیم که یک کهنه پیرهن دارد

که جای سالم و بی زخم در بدن دارد

گمان کنیم که این کشته هم کفن دارد

گمان کنیم که هرقدر غصه و غم هست

کنار زینب کبری هنوز مَحرم هست

چقدر روضه‌ی جانکاه کربلا دارد

چقدر داغ جگرسوز نینوا دارد

رسیده دشمن و چشمش مگر حیا دارد

برای روضه‌ی زینب بمیر، جا دارد

غروب بود و مقاتل که روضه خوان بودند

محارم حرمش بین ناکسان بودند

امام، ظهر به نی بود و آیه بر لب داشت

امام عصر دهم بین خیمه‌ها تب داشت

اگرچه دختر حیدر غمی معذّب داشت

هوای معجر خود را همیشه زینب داشت

تمام دخترکان را سوار محمل کرد

برای رفتن خود گریه کرد و دل دل کرد

نداشت محرمی و مثل شمع سوسو زد

به نیزه‌ی سر عباس خواهری رو زد

گمان کنیم که چون دست را به پهلو زد

برای خواهر ارباب، ناقه زانو زد

گذشت کرببلا، روضه‌ها نگشته تمام

هنوز مانده مصیبت، امان، امان از شام

✍ #محسن_ناصحی

امام_حسین_ع_عصر_عاشورا#  

برگشته‌ای بدون سوارت به خیمه‌گاه

در امتداد واقعه، در عصر اشک و آه

دلواپس کسی‌ست نگاهت قدم قدم

گاهی اگر به پشت سرت می‌کنی نگاه

یالت چقدر سرخ... خیالت چقدر سرخ...

چشمت به خون نشسته چرا؟ آه ذوالجناح!

ای مرکب بهشت خدا! پس حسین کو؟

افتاده عرش روی زمین در کجای راه؟

با بادهای سرخ سماعی‌ست خون‌چکان

هر سنگ روضه‌خوان شده بر خاک روسیاه

تن‌ها رها به دشت... خدایا چه بی‌سپر!

سرها به ‌روی نیزه... دریغا چه بی‌گناه!

فریاد «یا بُنَیَّ» جهان را گرفته‌ است

بوی مدینه می‌وزد از سمت قتلگاه

✍ #فاطمه_عارف‌نژاد

به نام نامی او احترام بگذارید

پس از «حسین»، «علیه السلام» بگذارید

به غیر اسم «علی» روی نسل خود نگذاشت

به روی نسل خود این‌گونه نام بگذارید

ز پا نشست، نمازی مگر به پا دارد

زمان برای قعود و قیام بگذارید

عمود خورده و فرق سرش دو تا شده است

که فرق بین حلال و حرام بگذارید

اگر خدای نکرده دچار درد شدید

کمی ز تربت او بین کام بگذارید

شبیه سنت اجدادمان محرم را

نشانه‌ی عَلَمی روی بام بگذارید

برای اینکه سلامی به محضرش بدهید

به سینه دستِ ادب صبح و شام بگذارید

بدون روضه‌ی گودال، خاک‌تان نکنند!

برای ذریه‌ی خود پیام بگذارید

لباس مشکی‌مان را میان خانه‌ی قبر

فقط به نیت حُسنِ خِتام بگذارید

چنانچه کم بگذارید، خود ضرر کردید

قدم به مجلس روضه مدام بگذارید

شبیه ضجه‌زدن‌های مادرش هرشب

برای مرثیه سنگ تمام بگذارید

::

به کهنه پیرهنش کوفیان طمع نکنید

کمی لباس برای امام بگذارید

گرسنه بود که شد ذبح، لااقل دیگر

برای طفل یتیمش طعام بگذارید

✍ #علیرضا_خاکساری

#حضرت_زینب_س_عصر_عاشورا‍ 

امام_حسین_ع_گودال_قتلگاه#  

فکر کن ظهر شود، روز به آخر برسد

لحظه‌ها بگذرد و ساعت خنجر برسد

لحظه ی آخر گودال به کندی برود

خنجر کینه سراسیمه به حنجر برسد

فکر کن بین اجانب به چه وضعی به چه حال؟

زینب از تل به تماشای برادر برسد

هرچه بوده است به غارت برود در گودال

بوسه‌ای از رگ خشکیده به خواهر برسد

قد خم دارد از این غم؛ چه کسی می‌دانست،

ارث مادر وسط دشت به دختر برسد؟!

✍ #محسن_ناصحی

امام زمان(عجل لله فرجه):

من برای مومنی که مصیبت جدّ شهیدم را یادآور شود سپس برای تعجیل فرج و تایید من دعا نمایددعا می کنم.

?مکیال المکارم، ج2، ص 75

حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می فرمایند: «وَ اکثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعجیلِ الفَرَج فإنَّ ذلِک فَرَجُکم؛[12] برای تعجیل در فرج من، بسیار دعا کنید، زیرا که گشایش کارهای شما در آن است.»

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا

خدایا، در این لحظه و در تمام لحظات ، سرپرست و نگاه دار و راهبر و یارى گر و راهنما و دیدبان ولیت حضرت حجّة بن الحسن که درودهاى تو بر او و بر پدرانش باد باش ، تا او را به صورتى که خوشایند اوست [ و همه از او فرمانبرى مى نمایند ] ساکن زمین گردانیده ، و مدّت زمان طولانى در آن بهره مند سازى

 «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج» 

طالبِ خونِ خدا،مَتی تَرانا وَ نَراک
يابنَ مِصباح الـ‌هُدی،مَتی تَرانا وَ نَراک...

چه شود با تو کنم گريه سرِ قبرِ حسين
با حضورِ شـ‌هدا،مَتی تَرانا وَ نَراک
 
تعجیل در فرج مولایمان صلوات

امام حسین علیه السلام:«… مهدی ما در عصر خودش مظلوم است، تا می­توانید دربارهٔ  آن حضرت سخن بگویید و قلم­ فرسایی کنید؛ آنچه درباره­ٔ شخصیّت این معصوم بگویید درباره­ٔ همه­ٔ معصومین (علیهم السّلام) گفته اید؛ چون حضرات معصومین همه در عصمت و ولایت و امامت یکی هستند و چون این زمان، دوران مهدی ما است سزاوار است درباره­ٔ او بیشتر گفتگو شود

بالحسینِ  «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج»