شده بخوای یه کاری کنی ، قلبت خیلی اذیت کنه اما کار منطقی باشه؟ شده بخوای یکی رو بذاری کنار ، عقلت همراهی کنه احساساتت نه؟
من این طور مواقع قفسه سینه ام خیلی درد میگیره و ناخودآگاه گریه میکنم، بدون کنترل ، جدی هیچ کاری بلد نیستم که یکم حالم رو خوب کنه ، شما چیزی بلدید؟ وقتی حالتون خیلی بد باشه چیکار میکنین؟
(پ.ن : دوستان کسی حوصله نصیحت نداره به خدا ، راهنمایی اگر بلدید کنید که یکم بهم کمک کرده باشیم)
انقدر منطقی حرف میزنم با خودم و دلیل میارم که اگر چیزی که میخواستم و عقلم میگفت درست نیست میشد بعدا خیلی بیشتر بدبخت و گرفتار میشدم و بعدشم حواسمو پرت میکنم به یه کاری که فکر نکنم دیگه
تجربه ام نشون داده توتنهایی مشکلاتم خیلی بزرگ تر جلوه شده
بنابراین اگه رفیقی حالمو داشته باشه میرم سمتش، میرم بیرون بین آدما. با دوست داشتن نمیشه کنار امد اون بنده خدا راست میگفت «وقتی یکی رو دوست داری تمام ذرات عالم خبر از او می دهند»
منکه حریف دلم نشدم ولی عزت نفس وغرورم اجازه نداد کار غیر منطقی انجام بدم...
سخته ولی شدنیه...
