خیلی سخته با همه وجود دلت بچه بخواد و بمونی تو انتظار😢
مدام به خودم میگم باید بابت نعمت هایی که همین الان دارم، شاکر باشم
باید از دونفره بودنمون لذت ببرم
اما هربار که تاخیر دارم بدون اینکه بخوام و عمدی باشه، میرم تو رویا...رویای دیدن ۲ تا خط پررنگ روی بیبی چک، دیدن جواب مثبت آزمایش، تپیدن دوتا قلب تو بدنم، حس کردن تکوناش تو دلم، گرفتن دستای کوچولوش، شیر خوردنش، بزرگ شدن و قد کشیدنش و...
یعنی این حس شدید و عجیب مادرانگی من، یروزی واقعی میشه؟!
یا قراره یه حسرت و زخم عمیق برای همیشه رو قلبم باشه؟🥺🥺
