سلام دوستان عزیز
کسانی که با من آشنا هستند،می دونند که اهل مجله هستم و گاهی ماجرا های واقعی رو که چاپ شدند اینجا می ذارم،برای دوستانی که دنبال تجربه هستند.چون من اعتقاد دارم که تجربیات تلخ دیگران را دو باره تجربه نکنیم.
البته این یک تجربه تلخ هست،پیشاپیش از دوستان عزیزم عذر خواهی می کنم..قصد من فقط و فقط آگاهی دادن هست.
بر اساس سرگذشت....رسول
رسول را در بند یک قزلحصار دیدم ،بند یک مخصوص کسانی بود که به قرص های روان گردان اعتیاد داشتند.رسول را برای این انتخاب کردم چون تا یک شب پیش از زندانی شدن هم باورش نمی شد که با زن و بچه اش چه خشونت ها که نکرده.خودش از همسرش خواسته بود که از آو شکایت کند تا در زندان به اجبار ترک کند.از رسول خواستم از زندگی اش بگوید....من تو کارخونه ی دایی زنم مسوول فنی هستم.البته قبل از آشنایی با زنم اونجا کار می کردم.زندگی ما تا یک سال و نیم پیش سر سوزنی مشکل نداشت.همه می گفتند که شوهر و پدری مسوول و مهربون هستم.جونم واسه زن و دخترم در می رفت و در می ره.بعد ار کارم دنبال خورده کاری های مردم بودم.و کولر و آبگرمکن و موتور خانه و شوفاژ،سرویس و تعمیر می کردم.تا پول بیشتری ببرم خونه.اما چی شد که این جوری بدبخت شدم؟؟؟دو سال پیش گیر دادم که می خوام ماشین مدل بالاتر بخرم.ماشین خودم رو فروختم و با وام و پول نزولی یه شاسی بلند قسطی گیر آوردم.کلی چک امضا کردم و ماشین رو تحویل گرفتم.زنم اصلا راضی نبود و غصه می خورد.که چه طور می خوای این همه قسط بدی.ولی خیالم به کار و کوشش م گرم بود.توی یه کارخونه ای شیفت شب تا صبح کار گیر اوردم.روز ها کارخونه و شب ها هم شیفت یه کارخونه دیگه.شیفتم یه هفته در میان بود ،دو شب بعد خیلی خمار خواب شدم.یه همکاری داشتم که سر بی خوابی طاقت خوبی داشت.پرسیدم چکار می کنی...گفت من شیشه می زنم و از خواب بی نیازم.خسته هم نمیشم.گفتم دمت گرم و چند کام شیشه گرفتم.دیدم آره،خوابم که نمیاد هیچ،خسته هم نمیشم.سه هفته بعد توی کارخونه دایی زنم از بی خوابی و استراحت نکردن از هوش رفتم.من رو بردن بیمارستان و دکتر فهمید شیشه می زنم.نصیحت م کرد و من هم گفتم چشم.او هم به بستگانم حرفی نزد.سفارش کرد چند روز بخوابم و خوب استراحت کنم.و مایعات بخورم.یه کمی هم دارو برای خماری و بدن درد داد.من یه روز کامل استراحت کردم و به همه گفتم خوب شدم و بر گشتم. سر کار.خمار شیشه بودم.رفیقم من رو ساخت و گفت واسه اینکه معتاد شیشه نشی دو روز شیشه بزن،یه روزکراک بکش،به روز الکل بخور،چند روز هم قرص بنداز.این جوری بدنت گول می خوره و به هیچکدوم هم معتاد نمی شی.گفتم،عجب فکری،راست می گی ،همین کار رو می کنم.از کارخونه شب کاری اخراج شدم.چون دیده بودن کرک می زنم و دهانم بوی الکل می ده...دنبال خرده کاری مردم هم نمی رفتم.چون حالش رو نداشتم.کار خودم هم سرپرستی بود و زیاد سخت نبود.روی صندلی می نشستم و چرت می زدم.قسط وام و پول نزولی ماشین عقب افتاد.ماشین رو پس دادم و بعد از حساب و کتاب هیچ چی دستم رو نگرفت.یعنی ماشین خودم هم سر این جریان رفت.دایی زنم حالم رو مراعات می کرد و سخت نمی گرفت.به حسابداری گفته بود الکی برای من اضافه کاری بزنن من هم نامرد روزگار بودم و از خرج خونه می زدم و مواد و قرص مصرف می کردم.البته چون قرص ارزون تر بود و خطر دستگیری نداشت می رفتم داروخانه و خرید می کردم.یه ماه نکشید که مصرف قرص از موادمخدر بیشتر شد.ترامادول،متادون،کلونازپام،اسید و هر چی گیر می آوردم بالا می انداختم.کاملا قرصی شده بودم.آدم قرصی هم خیلی زود حافظه،تمرکز،و شخصیت و همه چیزش رو از دست می ده.چند وقت بود زن و دخترم باهام سر سنگین شده بودند.یه روز ظهر جمعه که از خواب بیدار شدم ،دیدم کسی خونه نیست.گفتم شاید رفتن خرید.چای داغ کردم و چند تا قرص انداختم .یه خورده هم کرک زدم .بعدش شماره ی زنم رو گرفتم.گوشی رو برداشت و با گریه و بغض حرف هایی زد که باورم نشد.می گفت((دیشب می خواستی سر ما رو ببری))گفتم ،محاله،گفت،حالا که حال طبیعی داری میام برآت تعریف می کنم.اومد ولی خیلی ترس داشت.اولش هم گفت که من رو خیلی دوست داره و خیلی نگرانه که به این روز افتادم..و باید خودم رو درمان کنم.گفتم ،بگو چی شده؟؟،گفت،اولین بار ده روز پیش بود.سر شام دهانت رو کردی تو بشقاب و بلا نسبت مثل حیوون ها غذا خوردی،چند شب بعد ...باز رفتی تو اون حالت و کیسه ی نخود و لوبیا رو آوردی و دونه دونه به طرف من و دخترت پرت کردی...صبح خودت پرسیدی چرا تو اتاق نخود و لوبیا ریخته...اصلا یادت نبود که چکار کردی...دیشب هم چاقو آوردی و گفتی ،تو و دخترت چقدر شکل گوسفند شدین و باید سر تون رو ببرم..ما گریه می کردیم و تو همین طور ادامه می دادی..گفتم،محاله،دروغه،توهم گرفتی،من تو و دخترم رو از جونم بیشتر دوست دارم.چه طور ممکنه همچین کاری بکنم.گفت،اگه ما رو دوست داری بیا بریم پیش روانپزشک.گفتم،چه حرف ها،مگه جنون دارم.شاید وقت هایی که اون جوری میشیم سردی ام می کنه.و روی اعصابم اثر می ذاره.تو وضع مالی بدی هم که داریم،صلاح نیست کلی پول بدیم برای دوا و دکتر.بهش قول دادم دیگه تکرار نمیشه.یه هفته بعد که باز هم جمعه بود دیدم نیستند.زور زدم یادم بیاد که آیا دیشب کار بدی کردم؟؟؟اما فقط تا وقتی یادم بود که یه مشت قرص بالا انداختم.بعدش هم الکل ریختم تو حلقم.دیگه چیزی یادم نبود.خواستم بهش زنگ بزنم،دیدم زیر گوشیم یه کاغذه..نوشته بود((دیشب ازت فیلم گرفتم .نگاه کن.یه فایل هم واست بولوتوث کردم.اون هم بعدش ببین.فیلم اول رو دیدم.من مثل قاتل های دیوونه عربده می کشیدم و داشتم نردبان رو می آوردم تو خال.از این نردبان دو طرفه کوچکا.بعد طناب انداختم گردن زنم و بستمش به نردبان.گفتم،خودت رو دار بزن.صدام خیلی کشدار و عجیب بود . زنم و دخترم گریه می کردند.زنم به دخترم می گفت ،طاقت بیار ،فردا که فیلم خودش رو ببینه ، می فهمه و می ره دکتر
(الان بقیه رو می ذارم)
