اول اینو بگم فرض کنید این قضیه مال خودتون هست چه رفتاری میکنید ..
اول اینکه برادرتون خیلللللللللی خوبه از همه لحاظ مهربون مظلوم .
حالا زن داداشتون بیاد خونتون برای یه ساعت تنهاش بزارید کار پیش بیاد برید بیرون بعد بیاید ببنید مثلا گلخونتونو بهم زده ماسه گلدون رو ریخته بچش گلا رو یکم کنده بچش دستای کثیفشو میزنه دیوار که تازه سفید شده لک میفته .
از قصد اشغال اینا میریزه .
شدیدا هم حسودیتونو میکنه شدیداااا
به نام خدا
همون گلدون و ماسه و خاکو فرو میکنم تو چشمش
معمولا مهمونو تنها نباید گذاست
من که روم نمیشه چیزی بگم
اشتباه مردی بنظرم مهمونو تنها گذاشتی. مگه چقدر واجب بوده
از هر نظر سعی میکنم ارتباطم رو باهاش کمتر کنم و اصلا نمیزارم تو خونم تنها باشه.
و اگر با برادرم میاد خودم حضور داشته باشم
اون حس حسادت زن داداشتون واقعا اثر منفی رو خونه و زندگیتون میزاره
خوب این تعبیر شماست
شاید بچه ش ناخواسته این کار رو کرده
اگر خودش اظهار ناراحتی نکرد و سعی در جبران حق باشماست
مارمولکی بیش نیست و باید ازش فاصله بگیرید
منظورتون از بچش برادرزادتونه؟
واکنشم اینه که ناراحت میشم از اینکه بیخیال بوده ولی اهمیت نمیدم بچس و از همه مهم تر اینه که برادرزادمه
حفظ فاصله کم کردن روابط و رفت و آمد مخفی کردن تمام مسایل زندگی کدبراش حسادت برانگیزه
بچه رو دو دقیقه حواست نباشه امکان داره کل زندگیو نابود کنه چه ربطی به حسودی زنداداشت داره
اینکه دقیقا زنداداش منه😅😅😅من یک سالی هست قط ارتباط کردم باهاشون نه خونشون میرم ن خونم میان البته داداشمو ببینم خوش رفتاری میکنم خونه مامانمم حتی زنشو ولی ب مامانمم گفتم ب داداش بگو زنش یک کیلومتری خونم ببینم جفت پاهاشو قلم میکنم دیگه تموم شد
به روی خودم نمیارم و بی اهمیت رفتار میکنم
من اصلا هیچکس رو خونم نمیزارم بمونه ک بخام ب این مسائل فکر کنم بهش بگو تمیز کن خونم دستت امانت بود
