اگه من حاضرم کل جوونیم رو فدای آرزوهام کنم...
اگه بلندپروازم...
اگه زندگی نمیکنم که آیندمو بسازم...
اگه خط قرمزامو مطابق میل و منطق خودم تعیین میکنم...
کسی حق نداره بهم یگه نمیتونی...
بسه دیگه اینقدر حس منفی؛
امید فقط تو وجود یه عده کمی زنده مونده، که سعی میکنن همونم از بین ببرن.
خسته شدم ازشون!!!
بنظرشون همه چی غیرممکنه!
کاش نظراشون رو برای خودشون نگه دارن.