ن قصد ناراحت کردن کسیو دارم و نه دلم میخاد ناراحتی کسیو ببینم، مینویسم ک خودم یکم آرومتر بشم، من تو اورژانس کارمیکنم، یه ماموریت داشتیم کاهش سطح هوشیاری، وقتی رسیدیم خانمه 46 ساله کاهش سطح هوشیاری و صربان قلب خیلی کم، یسزی دارو و اینا دادیم یکم بهتر شد (گرچه احتمالا خونریزی مغزی باشه)، ازاین موردا من زیاد دیدم خیلی ناراحت نشدم اما وقتی رسیدیم خونه چشمم به پسر 6 ساله اوتیسم افتاد که نزدیک به 30 دقیقه تنها توخونه با اون شرایط با مادرش تنها بود،. اینکه توادن مدت چی گذشت ب این بچه خدا میدونه،. این خیلی تلخ و ناراحت کنندس، خواهشا واسه خود بچها هم شده اگه بچه اوتیسم کسی داره، تا یحاییبزرن که بتونن ارتباط بگیرن یا ح اقل هارو بدونن و واقعا این امرن میشه ولی متاسفانه یه عده از والدین انجام نمیدن