مامانم می‌گفت: «بچسب به مردی که دوستت داره نه مردی که خودت دوستش داری! چون مردی که دوستت داره تا آخر دنیا هم می‌ره و برمی‌گرده فقط برای اینکه کنارش باشی ولی مردی که دوستش داری طبق قوانین و شرط و شروط خودش دوستت داره.
همیشه روی این موضوع تأکید میکرد که یه زن می‌تونه برای دوست داشتن یه نفر دوباره رشد کنه ولی یه مرد یا از همون اولش دوستت داره یا نداره.»
حرفاش به وقتش برام مسخره بود ولی الان می‌فهمم که قوانین زندگی همیشه طبق اصول و میل ما نیستن و یه سری واقعیت تلخ هست که باید باهاشون کنار اومد :)
پ.ن: نمیدونم این متن چقدر درسته اما به شخصه خودم تجربه اش کردم. شما تجربه نکنید.
