کنار جویِ آب قدم که میزدم صدای آب و گنجشک ها منو مَحو خودش کرده بود....اجازه ندیم که دروغ و قضاوت و دخالت و حسرت و حسادت و توقع و غرور ما باعث بشه حقیقت زندگی رو نبینیم....از هر لحظه ی این زندگی میشه لذت برد حتی از یک لقمه نون پنیر خوردن و یا دیدنِ یک برگ سبز از درخت یا پرواز پرنده ها چون همه چیز برای عشق و شادی و سعادت ما خلق شده.. نباید انقدر خودمون رو محدود به شرایط ها کنیم که نتونیم از زندگی لذت ببریم...شرایط ها موقتی هستند اما ما اَبدی و همیشگی هستیم...پس باید با صداقت و مانند آب زلال و پاک زندگی کنیم....
رَحمت بی حَد رَوانه هر زمان
خُفته اید از درک آن اِی مردمان
