خب ادم با رنج و درد به کدوم کمال میرسه؟
که داغون، افسرده، فرسوده، ناامید، از دنیا و زندگی سیر میشه حتی امکان داره از فشار روحی و روانی به دیوانگی و جنون کشیده بشه یا خودکشی کنه
در مورد آزمایش بندگان و امتحان الهی
همیشه پیش خودم میگم:
وقتی خدا خودش بنده هاش رو آفریده و کاملا میشناسه، یعنی خدا بنده ای که آفریده نمیشناسه و جواب امتحان رو نمیدونه برای همین بندش رو امتحان میکنه؟
مگه خدا خودش خالق بندگانش نیست؟
مگه از آینده همه بندگانش خبر نداره؟
مگه نمیدونه صبر و تحمل بندش چقدره؟
مثلا به گناه میفته، یا کفر میگه یا انقدر داغونه که خودکشی میکنه به مرگ راضی میشه پس این چه کاریه بندش رو ازار بده
خود خدا مگه ازجواب همه امتحاناتش از بندگانش رو نمیدونه بازم امتحان میکنه؟