خطاب خداوند به اونایی که به ثروت مغرور میشن بخونیدش همه 👇

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

وای بر هر عیب جوی بدگوی! (۱)

2

الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿٢﴾

همان که ثروتی فراهم آورده و [پی در پی] آن را شمرد [و ذخیره کرد.] (۲)

3

يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿٣﴾

گمان می کند که ثروتش او را جاودانه خواهد کرد. (۳)

4

كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿٤﴾

این چنین نیست، بی تردید او را در آن شکننده، اندازند؛ (۴)

5

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿٥﴾

و تو چه می دانی آن شکننده چیست؟ (۵)

6

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿٦﴾

آتش برافروخته خداست (۶)

7

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿٧﴾

[آتشی] که بر دل ها برآید و چیره شود. (۷)

8

إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ ﴿٨﴾

آن آتش بر آنان سربسته است [که هیچ راه گریزی از آن ندارند؛] (۸)

9

فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ ﴿٩﴾

[آتشی] در ستون هایی بلند و کشیده