سلام دوستان
مادربزرگم از سمت پدری پیش ما زندگی میکنه و یه سری اخلاقی زشت داره که باعث میشه باهم بحثمون بشه من خیلی کوتاه میام چون بزرگ و احترامش واجب ولی بخدا جوری سرم اورده که استرسی و افسرده شدم
چون پدرم و مادرم درگیر سرکار میرن و کارمندن و خیلی وقتا نیستن من بهش رسیدگی میکنم ماهانه دکتر میبرم این مسئولیت داره منو میکشه و هر کم کاری که ناخواسته میکمم حس سرزنش خفم میکنه
الان حالش بد شده دلیلشم پیری ولی من عذاب وجدان دارم بشدت دارم دیونه میشم چون باهاش بحث داشتم دارم گریه میکنم حالم بذه
عزیزم یه سری سالمندان هستن تاکردن باهاشون سخته خصوصا اونایی که ازاول یه قولی عنق ولجباز بودن بدتر بلاخره ماهم یه روز پیر میشیم شاید خیلی بدتر شدیم یه خانمه میاد دم فروشگاه ما جنس رو بهش میدیم بعدمیاد پس میده کار همیشش هست گفتم حاج خانم دیگه بهت جنس نمیدم شما جوونی صبور باش
ببین
ناخواسته مسئولیتی افتاده گردنت
سعی کن با متانت و صبوری تر و خشکش کنی چون این زحمت و مسئولیت دائمی نیس یه مدت دیگه که مردن عذاب وجدان دائمیش غیر قابل تحمل میشه برات
ولی اگه مسئولیتت رو درست انجامش بدی
بعد مرگش حس خرسندی و رضایت خواهی داشت
یه رفتاری نکنیم بعداً پشیمونی بیاره برامون برای منم پیش اومده آلان میگم ببخشید چقدر احمق بودم بیشتر هواشو نداشتم الان پیشم نیست وگرنه درکش میکردم سنی ازش گزشته وکاش باهاش بهتر بودم
