همیشه مجبورم کردن به این که انسانی بخونم فرهنگیان قبول شم و معلم شم و اسمش این بود ما زورت نکردیم تجربی بخونی!!
درسته معلم شدنو دوست دارم اما همیشه ارزو داشتم برنامه نویس ماهر و کد نویس ماهری باشم ... گرافیک بخونم ... کامپیوتر بخونم و .. ازون راه موفق بشم
دوست دارم برای خودم کیک پزی حرفه ای یاد بگیرم و قنادی بزنم )
زبان بخونم ازمون بدم و بتونم برم خارج کشور و خودمو پیشرفت بدم...
واقعا این خیلی مفید تره واسم تا درس خوندن این ارزوهای واقعیه منه:)
کاملا میفهمم دبیرستان رشته ای رفتم ک دوست نداشتم دانشگاه رشته ای خوندم ک علاقه نداشتم ترم دو خواستم انصراف بدم برم رشته مورد علاقه مامانم نذاشت الان ک میگم هی میگه کییی نه من کاری نکردم بعد دقیقاً همین روزا نذاشت کاری بکنم ک خودم دوست دارم تو شغلمم دخالت کرد هی میگه من این آرزوها برات دارم یه مدت گیر داده ازدواج کن من عاشق نوم میگم مادر من از بچه آوردن و ازدواج خوشم نمیاد همش میگه من آرزو دارم گفتم من پس آرزوهای تورو دارم زندگی میکنم خودم چی واقعاً درک نمیکنن نمی‌فهمن آدم رو
من قید درسد میزنم اگه قبول نشم کنکورو چون تلاش هامو دارن میبینن ازین که ۴ صبح بیدارم تا یک نصف شب بکوب درس که چی بیان امتحان نهایی فوق سخت بدن که نمرم کم شه؟ من نمیدونم چیکار کنم هرچی هم شه من میگم میرم ازاد
