بچه ها من اولا هیچی نمی گفتم در برابر غر های مامان بابام اذیت کردناشون تو سری زدنم همه چی کلا من یه توپی بودم که همه یه لگد میزنید بهش بعد یه مدت افسردگی حاد گرفتم خیلی حاد جوری هر دفعه دوست داشتم عصبانیت رو روی بدن خودم خالی کنم دیگه هیچی خوشحالم نمیکنه اگه حتی تاج طلا بزارن سرم
من خیلی حسرت به دل موندم از بچگی تا حالا از هر لحاظ نه تنها مادی بلکه عاطفی الان داغونم میشه اگه راهکاری دارین پیشنهاد بدید برای بیرون اومدن از این وضع افسردگی
(نوزده سالمه میخاستم مهر امسال از شهرمون برم یه شهر دیگه برا دانشگاه آزاد نمیزارن حتی دانشگاه هم برم ):)
