عنوان
میگن وقتی ی آدم تو زندگیش خیلی تنها میشه و زیاد گناهی نکر خدا جونشو ازش میگیره و اون میبره پیش خودش
127 بازدید
|
14 پست
انظر من وقتی ی آدم خیلی با بقیه خوب هست و به مهربونی معروفه و بقیه دلشو میشکنن از آخر هم بهش میگن بچه و ساده توسری خور و کلا حتی در موقعیت عادی هم تنهاش میزارن بجز موقع هایی که بهش نیاز دارن آخرش خدا اینطور آدمارو که گناه زیادی نکردن میبره پیش خودش تا کمتر زجر بکشن و اون مریضی هم بخاطر اینه که حتی اگ کوچیک ترین گناهی کرده تو همین دنیا پاک بشه موافقی؟
مثلا تاحالا بیشترمون دیدیم تو زندگیا همیشه ی آدم خوب و خیلی مهربون و ساکت هست که کلی بدبختی کشیده و با همه بدبختی ها می‌سازه آخرش یا ی مریضی مثل سرطان و سکته قلبی یا نا علاج بهش دست میده یا یهو تصادف میکنه و اینطور چیزا
مگنه؟
