چند روز پیش یکی از رئیس های سازمان تهران باهام صحبت میکرد و از تجربه ی خودش بهم میگفت که وقتی این پُست و جایگاه رو گرفتم تا چندماه حالِ خوبی نداشتم و شبها نمیتونستم بخوابم چون اِنگار وجودم کوچیک شده بود....راست هم میگفت چون اگه تموم دنیا رو هم به ما بدن دربرابر وجودِ بینهایت ما چیزی نیست و نمیتونه ما رو خوشبخت و راضی کنه....یادمون نره بزرگی و اَرزش خودمون رو محدود و وابسته به پول و ثروت و شغل و تحصیلات و مقام و ظاهر نکنیم چون همه ی ما از وجودِ بینهایت خدا هستیم و از تموم دنیا بالاتریم....