والا من که سنی ازم گذشته. اما دوره جوونی ، قیافه اصلا برام مهم نبود. اما دمدمی مزاج و اینکه قلبتو بشکنه قابل گذشت نیست. در کل باید فاکتورهایی که دارین برای انتخاب همراه زندگی ، درست و معقول باشه و از قلبتون براومده باشه. البته ازدواج که کلا اشتباهه. مخصوصا برای اونایی که بچه نمیخوان. اما اگه قراره اشتباه کنین بهتره یه اشتباه معقول و انسانی باشه. اینکه طرف مقابل خوشگل باشه پولدار باشه اسم و رسم داشته باشه مدرک بالا داشته باشه .... اینا واقعا عاقلانه نیست.
خود من فکر میکردم ازدواج نمیکنم. اما اگه بکنم سه تا شرط داشتم. اول اینکه همسرم و خونوادش حیوونا رو دوست داشته باشن. دومی رو نمیتونم بگم. ممکنه دردسر بشه. سوم این بود که همسرم مادرشو از همه بیشتر دوست داشته باشه. به نظرم آدمی که اینطوری بود میتونست قدر منو بدونه. مهم اینه طرف مقابلتون آدم باشه. بقیه چیزا اصلا مهم نیستن.