بچها نزدیک ۲۲ سالمه هیچ موفقیتی ندارم نه مث دخترای دیگه خوش هیکلم نه هنری دارم برای بار چندمم تو کنکور شکست خوردم خسته شدم از این روتین شکست و بی فایدگی مامان بابلم دیگه روم حساب باز نمیکنن شدم انگار غده سرطانی که همع منتظرن مدام ترر بزنه
هیچ انگیزه و ذوقی عم ندارم خسته ام
تنها نیستی
منم وچون شکست خوردم ولی ثباتم خیلی احساس گناه دارم وانگار میترسم همه انگار می‌دونن چطوریم
انقدری حس اضافه بودن دارم ک گاهی خجالت میکشم سر سفره غذا بخورم کم میخورم
انقدری حس اضافه بودن میکنم از بیشتر خریدام میزنم
کم کم حس میکنم دارم افسردگی میگیرم
دست خودم نیست خانوادم خوبن ولی خب گاهی اوقات حرفاشون دلمو خراش میده
از اون طرف با پسری اشنا شدم که میدونم هیچ جوره سلیقه خانوادم نیس 🥲😔
