من بعد حدود یک ماه هنوز همین شکلی هستم...
البته بی دلیل هم نیست
اطرافم واقعا خالیه
هیشکی نیست
هیشکی بهم اهمیت نمیده
کی باورش میشه مادر آدم یک بار تا حالا اومده باشه ؟
کی باورش میشه خانواده همسر فقط یک نفر زنگ زده باشه؟
کی باورش میشه از راه بیمارستان خودم غذا پختم و کارام انجام دادم؟
همین الان چشام پر اشک
بغض تو گلوم
کنار همه بودم با خوشحالی و محبت
اما دریغ از یک نفر......