من و شوهرم چند ساله طلاق عاطفی هستیم،،بچه هارا نمیده بم،سن بچه ها جوریه که حضانتشون با پدره ،،من هم خسته ام از این مدل زندگی ،،،فقط تنها چیزی که باعث شده ادامه بدم بودن با بچه هاست،،گفتم مهریه را میبخشم بچه هارا بده توافقی جدا شیم ،،،میگه نه بچه هم پدر میخواد هم مادر !!،،شما بودید چه میکردید؟
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
فکر کن طلاق گرفتی داری تنها با بچه هات زندگی میکنی . منم همین شرایط دارم . چون بدون بچه که نمیشه رفت طاقت نمیاریم بچه رو هم که نمیدن . چیکار باید کرد نادیده ش بگیر میدونم حق ما هم ی زندگی خوب بود با ی مرد خوب . ولی پای بچه وسط
حتی اگه میدونستی نه خودش نه خانوادش قابل اعتماد نیستن ؟!
من الان تو ی تاپیک داشتم با ی کاربر زندگیمو توضیح میدادم ک تو چ جهنمی هستم تو ی اتاق با دوتا بچه باخانوادش زندگی میکنم همسرم هم ی روز حوب ی روز بد ولی خانوادش فقط میگم اگه خداواقعا خداس وجود داره من دیگه خستم انتقام منو طفل معصومامو ازشون بگیره پدرشوهرم ظالمیه براخودش کاری میکنه ک یزید هم نکرده مادرشوهر هم دو رو ب شدت و دو ب هم زن
پس مواقعی ک خرید بخای چی یا اصلا رابطه ی جن...سی رو کجا برآورده میکنه همسرت؟؟
خرید که با خودمه ،شاغلم درآمدم خوبه البته با کار زیاد ،،رابطه جنسی نداره بام نمیدونم چه خاکی تو سرش میکنه انکار کلا بی میله!!! شایدم جای دیگه برآورده میشه
از جهتی به نفع زن هست چون دیگه دغدغه خرج و مخارج زندگی و مکان مستقل رو نداره... تازه برای ازدواج مجدد شرایط هم براش راحتتر هست چون شما هم نیاز به حامی و همدم داری
حضانت بده از پس این چیزا برمیای؟!
دل چو بستم به خدا حسبی الله و کفی خدایا به همه اقدامی ها و چشم انتظارها ،فرزندانی سالم و صالح و اهل عطا کن که نور چشمشون هم توی این دنیا و هم اون دنیا باشن
قابل اعتماد از چه نظر؟؟؟ مثلا اینکه بخوان بچه هارو مورد خشونت قرار بدن؟؟ یا آزار جنسی انجام بدن ...
مادرش دو قطبی هست ،، سابقه بستری در بیمارستان روانی داره ،پدرش چند بار دیدم مثلا گوش بچه را میمکه،،،گیر میندازه بچه هارا ،مادرش دیدم بوس لبی میکنه بچه را بعدم انکار میکنن ،،خانواده پر مدعا و درویی داره
در هر صورت حضانت با پدره... از جهتی به نفع زن هست چون دیگه دغدغه خرج و مخارج زندگی و مکان مستقل رو ...
اره ،شغل و تحصیلات خوبی دارم ،،حتی حاضرم از پولی که با زحمت بدیت آوردم بش بدم اما حضانت بم بده ،،خودش هم وضعیت خوبی داره البته ،،ولی نمیدونم لج داره یا چیز دیگه هست حضانت نمیده ،درست هم زندگی نمیکنه