خیلی متاسفم
منم همین کابوس رو دارم که یه روز ببینم یا بگن پدرم و مادرم یا یکی از عزیزانم نیستن... اتفاقا فراموشی زیادی دارم و گوشیم پر از برنامه های یادآوریه
اما تو این یکی دو سال خودم به خودم کمک کردم. داروهایی که مصرف کردم اثری زیادی نداشت.
نتیجه اول این بود که: پدر و مادرم هم خودشون والدینشون رو از دست دادن و همه این داغ رو تجربه کردن... پس منم مثل بقیه مردمم
نتیجه دوم: گذر زمان اکثرا همه دردها رو تسکین میده! حل نمیکنه اما تسکین میده. شما احتمال میدم رابطتون با پدر و مادرتون خوب بوده پس کاری که درست بوده رو انجام دادید و عذاب وجدان نباید داشته باشید
در ضمن: پدر و مادرتون الان همه جا شما رو میبینن و از ناراحتی شما اونها هم ناراحتن، حداقل بذارید از جانب شما در آرامش باشن
باز هم شکر کنید که خانواده دارید. جایی کسی مثل من نیستید که تنهاست و باید با رفتن عزیزانش که خیلی هم پیر شدن مواجه بشه