من مجردم ۲۶ سالمه
چهرم خوبه معمولیم
ولی همه میگن خیلی شیرین و جذابی بیبی فیسم
هیکلمم خیلی خوبه
قدم بلند نیست ولی استایلم خوبه
ولی با همه ی اینا اعتماد بنفس آشنا شدن با پسری رو ندارم
نمیدونم چرا همش احساس حقارت دارم درمقابل پسرا خیلی خودمو بی ارزش میدونم و میگم من چی دارم طرف بخواد با من بمونه
هزار نفر از من بهتر میتونه پیدا کنه
افراد قبلی رو که معرفی میکردن رد میکردم حتی نرفتم همو ببینیم حتی عکسشونم ندیدم
ولی خب واقعا خیلی دوست دارم ازدواج کنم
بخاطر مشکلات خانوادگیم و یسری دغدغه های دیگه واقعا ازدواج برام شده رویا
میدونم برا همه استرس زاست ولی من بیش از حد استرس دارم
الانم مورد معرفی شده خوبه نمیخوام از دستش بدم
ولی حتی اعتماد بنفس آشنا شدن باهاشو ندارم
من تاحالا هیچ وقت دوست پسر نداشتم و هیچی بلد نیستم
حس میکنم بی عرضه ام از خودم بدم میاد
بحث اون استرس بخاطر مشکلاتم یه طرف
بحث ترس از نخواسته شدن و طرد شدن و دوست اشتنی نبودن هم یه طرف
چیکار کنم ؟
خیلی درمانده افسرده شدم🥺🤧
