سخته ولی شیرینه، مثل هرکار ارزشمند دیگه ای... من از اونایی که بجه ی دوم و سومشونو آوردن هم شنیدم و هم به عینه دیدم که هم خیلی روحیه شون شادتر شده و هم میگن انگار با اومدن هربچه شخصیت من کامل تر شده و رشد پیدا کردم
منم بچم نه ماهشه، امروز با صورت اومد زمین دندونش رفت تو لبش، لبشو شکافت صورتش خون شد مررررردم سکته کردم
حالا من دوتا بچه هام به شدت آروم بودن ،اصلا سخت نبود برام نوزادی و کودکی شون ،ولی الان که بزرگ شدن میفهممبچه داری تا همیشه سخته با این که الانم به شدت بجه های خوبی هستن،ولی بچه ها بزرگمیشن مشکلات شون هم بزرگ میشه
بچه های منم دعوا میکنن ولی من دخالت نمیکنم اگه بیان شکایت به هر دو هشدار میدم اصلا طرفداری نمیکنم
یه لحظه اینورن یه لحظه اونور یا دعوا یا آشتی
اما براشون یه بار سفره باز میکنم میوه یا هرچیزی هم همزمان میدم
موقع خواب خیلی اذیت میکنن
منم سر بچه اول تا ۵-۶ ماه اینطوری بودم
تا ۳ ماه مامانم کلا خونه ما بود، یک ماه هم بعدش من رفتم خونه مامانم
هر کی بهم میرسید یه طوری نگاه میکرد انگار من از تو غار اومدم بیرون و مثل من دیگه تو دنیا وجود نداره، انگار گناه کبیره کردم که کنار مامانم هستم… حالا شوهرم مشکلی نداشتااا
ولی خب هر کسی یه مدلیه، بماند که من بعد زایمانم مشکلات جسمی خیلی زیادی هم داشتم
ماه اولی که بدون مامانم با بچه تنها بودم هم نسبتا سخت گذشت برام ولی بعد ۴-۵ ماه دیگه روال دستم اومد
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
0 ثانیه پیش
2 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
