سلام
تاپیک بنده رو لایک کرده بودید و اومدم تو کاربریتون و به این تاپیک برخوردم و گفتم راهنماییتون کنم:
این حالتی که توصیف کردی رو معمولاً میشه گذاشت:
**وابستگی عاطفی شدید** (یا به قول روانشناسها **وابستگی ناسالم**).
طرف وقتی همسرش پیشش نباشه بیحوصله و بیانرژی میشه، انگار همهچی بیمعنی میشه براش. این نشونه اینه که بخش زیادی از حس خوب و انگیزهش رو فقط از بودن کنار طرف مقابلش میگیره.
### مشکلش چیه؟
- **اعتماد به نفس پایین**
- **احساس بیارزشی بدون حضور طرف مقابل**
- **نداشتن سرگرمی و علایق شخصی**
- **ترس از تنها موندن**
1. **وقت بذار برای خودت:**
با خودت خوش بگذرون، دوست پیدا کن، ورزش کن، سرگرمی جدید یاد بگیر.
2. **هدف و برنامه شخصی داشته باش:**
کاری کن زندگیت فقط دور عشق و همسرت نچرخه.
3. **روی خودت کار کن:**
کتاب بخون یا مشاوره برو برای بالا بردن عزت نفس.
4. **به همسرت فضا بده:**
هر رابطهای جای نفس کشیدن لازم داره.
5. **احساساتت رو بشناس و باهاش کنار بیا:**
مشکلی نداره که دلتنگی پیش میاد، ولی باید بتونی مدیریتش کنی نه اینکه اسیرش بشی.
خلاصه که
**وابستگی عاطفی زیادی خوب نیست، آدم باید اول خودش و حالش رو داشته باشه، بعد سهم عشق و شریک رو.**
اگر خیلی شدید و اذیتکننده باشه، مشاوره حرفهای لازمه.