لطفا دخترای زیر 27 سال بیان🙏

دخترا من 27 سالمه برای خواهرای کوچیکتر از خودم میگم و دوست دارم نظرات شما رو هم بدونم. چیزی که این روزا از خیلی دخترای نوجوون و جوون میشنوم دربارش. باور کنید زندگی این نیست که اینقدر ذهنتونو درگیر پسرا کنید. درسته جامعه متاسفانه به این سمت و سو رفته که دختر و پسر خیلی زود با هم آشنا میشن و محدودیت روابط کم شده ولی تو زندگی خودتون و اطرافیانتون نگاه کنید.  واقعا چند درصد این روابط نتیجه ی مثبتی تو زندگی داشته؟ چند درصد دخترای اطرافتون با یه دل شکسته و روح لطمه دیده و قلب افسرده تو سالهای اول جوونی که میتونه بهترین روزای عمر آدم باشن درگیرن؟ به خاطر چی؟ 

باور کنید تنها چیزی که تو زندگی برامون میمونه دستاوردهای خودمون هست واقعا یه دختر 16 تا 20 ساله چه احتیاجی به حضور یه پسر تحت عنوان دوست یا هرچیز دیگه ای در زندگیش داره؟ درستونو بخونید، دانشگاه برید رو خودتون سرمایه گذاری کنید.  جای درست و حسابی کار کنید.  بعد تو محیط کاری درست احتمالش خیلی بیشتره با ادمای باشخصیت و جنتلمن آشنا بشید که بالغانه و عاقلانه بخاطر ارزشهای خودتون با عزت و احترام سراغتون میان. تو فضای مجازی یا روابط سطحی و کوتاه مدت هیچ خوشبختی بلندمدتی رو تجربه نمیکنید فقط فرصتهای بینظیر سرمایه گذاری روی خودتون رو با فکر کردن و وقت گذاشتن برای هوس یه نفر دیگه میسوزونید. من خودم این مسیرو گذروندم و خواهرانه دارم این حرفا رو میزنم.درسمو خوندم یه جای خوب استخدام شدم و بعد با یه ادم محترم و با خانواده ازدواج کردم که منو به خاطر نه صرفا جذابیت ظاهری و این قبیل مسائل که تو نسلای جدید القا شده مهمترین ویژگی مخصوصا برای پسراس بلکه تمام ارزشهای ظاهری و باطنی که دارم و مطابق معیارهاش هست رو سرش میذاره و خودش هم آدم درستیه.   متاسفانه ملاک و معیار خیلی ادما عوض شده ولی شما اگر با ملاک ادمای نادرست پیش برید قطعا همونا سر راهتون قرار میگیرن. تو زمونه ای که جامعه داره به قهقرا میره همرنگ جماعت شدن تصمیم عاقلانه ای نیست. من به واسطه ی شغلم و رشتم با دخترای زیادی در ارتباطم و واقعا دلم میسوزه😕 مخصوصا رده ی سنی زیر بیست سال... قدر خودتونو بدونید و به آینده فکر کنید.

 و نکته ی پایانی و برداشت نهایی با خودتون، بین دوستان همسرم چند پسر مجرد بالای سی سال هستن که کار و درآمد فوق العاده دارن و واقعا میشه بهشون گفت فوق پولدار.ظاهر هم به چشم برادری عالی. البته آدمای باشخصیتی هم هستن و خیلی عذر میخوام لاشی نیستن. از بیست سالگی تا الان به واسطه ی شرایطشون دوست دخترای زیادی داشتن ولی این اواخر واقعا نیاز به ازدواج و تشکیل خانواده رو احساس میکنن و مدام به همسر من که امینشونه میگن از بین همکارای خودت یا خانومت یا آشناهاتون یه دختر خوب به ما معرفی کنید برای ازدواج😳که من به همسرم گفتم اینا که این همه دوست داشتن از بین همونا باید انتخاب کنن و جوابی به همسرم دادن که واقعا ذهن منو درگیر کرده و ناراحت شدم.  بلااستثنا همشون گفتن دخترایی که باهاشون دوست میشیم به نیت زندگی مشترک نیست فقط به درد دور دور و تفریح میخورن. واقعا قلبم به درد میاد وقتی اینجوری دخترا بی ارزش میشن😬 خلاصه پسری که واقعا به بلوغ ذهنی و اجتماعی برسه و اهل کثافتکاری نباشه برای انتخاب شریک زندگیش وسواس به خرج میده و با یه حرف عاشقانه و...  تحت تاثیر قرار نمیگیره. این مواردی هم که خیلیا میگن فلان دختر همه کاره بوده و یه پسر خوبو تور کرده و این حرفا،  با نگاه آماری بررسی کنید و استثنائات که نمیدونید ده سال بعد زندگیشون چه شکلی خواهد بود و از هرکدوم چه چیزایی برملا میشه رو ملاک انتخاب مسیر زندگیتون قرار ندید. ببخشید سرتونو درد آوردم. دیگه نتیجه گیری با خودتون😊