سلام امیدوارم حالتون خوب باشه عزیزای دل. واقعیتش مشکل خیلی مثل مشکل بقیه نیست و بیشتر همفکریه و ممنون میشم همه کمک کنید.
من یه دختر ۲۲ ساله هستم. خدارو شکر وضع خانواده ام خوب هست و دستمون به دهنمون میرسه. من از وقتی بچه بودم خیلی درسخون بودم تونستم تو کنکور رتبه ی تک رقمی بیارم و دانشگاه تهران درس بخونم و با معدل بسیار عالی فارغالتحصیل بشم. من از وقتی بچه بودم خانواده ام آرزو داشتن من مهاجرت کنم و از ایران برم و از همون موقع کلاس زبانای مختلف هم فرستادن. الان برای من موقعیتی پیش اومده که همراه با پارتنر ۴ ساله ام بریم سوییس (یعنی حدود یک ماه دیگه سفارت باید برم) و من و اون بتونیم ادامه تحصیل بدیم. از لحاظ مالی هم مشکلی نداریم.
حالا ما چند روز به عنوان آخرین سفر ایرانمون رفتیم شمال و من اینقدر این چند روز سرحال و شاد بودم که نمیدونم اصلا رفتن من کار درستیه یا نه. شاید فقط نیاز دارم که با پارتنرم ازدواج کنم و تو شمال خونه بگیریم و کار کنیم و کلا بیخیال اروپا و مهاجرت بشیم. به نظر شما اروپا بودن، ارزش دوری و غیر هم زبانی و سختی زندگی ساختن رو داره؟