سلام خانمهای عزیز. من چند وقتی هست ک یک غمی چند وقت یکبار میاد سراغم و با کمی فکر کردن و صبوری فراموشش میکنم. امروز نشستم دقیق شدم و دیدم این غم و اندوهی ک گاهی گریبان گیرم میشه ، دلیل اصلیش پسرم هست. من یک پسر سه سال و هشت ماهه دارم. میتونم بگم در بیشتر موارد به شکل خیلی نرمال در حال رشد هست. اما رفتارهایی داشته که منو می ترسانده، از طرف دیگ مادری نگران تر از خودم دارم، ک گاهی با حرفهایش بیشتر ذهنمو درگیر میکنه، میبینم اول صبح به خاطر دیدن یک حرکت از پسرم نشستم و دارم گریه میکنم. مادرم بی اندازه آگاه و با شعوره، اما به دلیل اهمیت زیادی که به پسرم میده گاهی گزینه ی خوبی برای درد و دل نیست...می دونم باید برم پیش مشاور و در این باره صحبت کنم.🙂 اما امروز تصمیم گرفتم اینجا با خانم هایی که مثل من به نوعی تنهان، و درگیر مسائل فرزندان شون هستن ، این قضیه رو مطرح کنم و بگم اگر بشه گروهی داشته باشیم ، در مورد بچه ها صحبت کنیم و به هم راهکار بدیم ،🤗 اگر کسی پیش مشاور رفته اینجا باهم تو ساعت های مشخص اون صحبت هارو بازگو کنیم و از هم بهره ببریم.نمیدونم کسی هست از این فکر استقبال کنه یا خیر🥲🥰🌱
فکر خوبیه.چی در مورد پسرت نگرانت کرده
وای من تقریبا اخرای سال قبل پسرم ب قدری وحشتناک مریض شد ک همش فوبیا مریض شدنشو دارم
خب پسر من سه سال و هشت ماهه است ، دستشویی بزرگشو باید تو پوشک بکنه،اما در کل نمی تونم ایراد خاصی بگیرم ازش، اما خب کارهایی میکنه که من تو خانواده مون تو بچه ها ندیدم. مثلا با اسباب بازی هایش بازی های مربوط به اون اسباب بازی رو نمی کنه، مثلا یه تیکه از لگو رو بر می داره و عقب جلو میکنه، چنگال برمی داره، چنگالو بالا پایین می‌بره بلند میگنه، چنگال چنگال، هر حرفی می‌زنیم همون لحظه باید تکرارش کنه، اما خیلی خوب حرف میزنه، حرفهای جدید هم زیاد داره...حرف زیاد دارم ازش بگم🥲
خانمها، من کار خونه انجام میدم، اگر امروز کسی بود که بخواد باهم مشورت بگیریم در مورد بچه ها بهم بگه تا شب گروه بزنیم ، من راستش میخوام حال خودمو بهتر کنم🥰
خانم ها اگر کسی بود برای گروه تشکیل دادن و مشورت گرفتن به من بگید تا شب در موردش فکری کنیم و حالمونو بهتر کنیم.✨🥰🤗🙃
