اوایل به حدی برام سخت بود که هر روز در موردش تاپیک میزدم😂💔 حس میکردم هیچ وقت قرار نیست خوب بشم. ولی حالا حالم کمی بهتر شده حداقلش از اوت حالت افسردگیه گذشتم، فقط مونده مرحله فراموش کردنش :)
فقط میخوام بهتون بگم عمرتونو وجودتون رو نذارین پای این روابط دوزاری امروزی
تا زمانی که اونقدر بزرگ و بالغ شده باشین که فرق آدم خوب و بد و بفهمین و انتخاب درستی داشته باشین
همیشه دوست داشتن برای ادامه دادن کافی نیست..
انشاالله ب ارامش برسی گلم🌹
چندسالتونه؟
از مرحله سوگ خارج شدی بهت تبریک میگم
من یه اقام و تجربه چند تا شکست رو دارم احساساتیم ۳۰ سال سنمه الان بعد از ۷ سال تنهایی و پاک از رابطه بودن به این نتیجه رسیدم ک با عقلت تصمیم بگیر وو بسنج بعد با احساست ادامه بده بدون ک سرچه کسی خرجش میکنی اول زمانتو دوم روح و احساستو
دقیقا و این اصلا چیز خوبی نیست تنهایی واسه من یه انتخاب بود توی ۷ سال ن جبر خیلی فرقه بین این دوتا اما الان بعد این همه مدت نیاز دارم ک یکی توی زندگیم باشه لحظات خوب وبدمو باهاش شریک شم موفقیت های دست و پاشکستمو باهاش جشن بگیرم اما هم میترسم هم سختگیر شدم نمیتونم و نمیدونم چجوری وارد رابطه شم و این خیلی برام بد شده
