اختلاف سنیتون با بچه هاتون چه قدره؟

بستگی به حوصله داره 

من خودم به جفتشون میرسم از کسی کمک هم نمیخوام چون مطمئناً میگن بده یکیش ببریم خونه نگه داریم. ومن نمیذارم چون میخوام باتربیت خودم بزرگ شه واینکه دوهوا میشه دخترم. 

ولی خیلی سختی داره. شده جفتشون نصف شب گریه کننولی تحمل کردم. باید حوصله به خرج بدی فقط 

25

من خیلی دوست دارم نی نی هام پشت سر هم باشن اما به نظرم دست تنها واقعا سخته هم به دوتا وروجک برسی هم به کارای خونه و اشپزی. عزیزم ان شا الله هم خودت هم بچه هات سالم باشین

یعنی اینهمه استرس و وای وای واقعا برای یک ساله؟؟؟

یعنی 20سال دیگه بچتون شما 50 سالت باشه خیلی خیلی  از یه خانم 51 ساله جوونتری؟

من با پسرم35 سال اختلاف سن دارم عاشقشم حوصلشم خیلی خوب دارم

الکی داری شلوغ میکنی به نظرم

شوهرت خیلی منطقی برخورد کرده

کلا بچه داری سخته ولی شیر به شیر شدن ادمو پیر میکنه. پسرم یکماهشه الان دخترم14 ماه 

تواین مدت احساس خوبی دارم که توسن کم دوتاشون بدنیااومدن و باهم همبازی میشن واینکه دیگه باهم بزرگ میشن ولی گاهی اوقات یه دستشویی نمیتونم برم از دستشون

ممنون عزیز

ولی من به همه کارام با برنامه ریزی میرسم فقط یکم کمبود خواب دارم

شوهرم نشده چه تو بارداری چه الان که کارم سخت خر شده یکبار بی صبحانه یا بی ناهار یا لباسش کثیف یا چروک بوده باشه. 

بخاطر زرنگ بودنم.... که پدر ومادرش دیدن به پسرشون سرویس میدم دیروز ازم تشکر کردن و بهم هدیه دادن.. 

چون مادرشوهرم بچه هاش شیر به شیربوده درک میکنه 

والله شغلی که شوهرم داره و من بهش سرویس ندم همچنین شوهرمو از پا در میان که.... 

شوخی کردم. 

شغل شوهرم طوری هست که باید تر وتمیز  باشه

واقعا کدبانویی عزیزم. ماشالله داری

متشکر 

بچه ها بیشتر از اینکه به یه پدر و مادر جوون احتیاج داشته باشن به یه خونه آروم احتیاج دارن و پدرومادر فهمیده و عاقل که بخوبی درکشون کنن وبا آینده شونو و روحشونو به بهترین حالت ممکن بسازن.

فهم و شعور به سن نیست عزیزم سن نگرانی نداره.خدابهت سلامتی بده و عمربا عزت که به بهترین حالت ممکن کنار همسرت آینده بچه ها رو بسازی

یه چیزم بگم. حوصله اگر به خرج میدم چون خودم از بچگی تنها بودم 

نه خواهر نه برادر.تک و تنها 

همیشه خونه بودم بدون همبازی

چهار پنج سال که خوبه برای بچه . هم بچگی بازی میکنن و هم بزرگی دوست میشن . البته 3 سال بود بهتر بود ولی 4 -5 سالم خوبه . من با خواهر دومیم 4 سال اختلاف سنی داریم همیشه باهم بازی میکردیم با خواهر بزرگم که 7 سال بود ولی نه . اون نمیومد با ما بازی کنه براش افت داشت .  

ولی از وقتی رفتم یونی به خواهر بزرگم نزدیک شدم و خیلی صمیمی شدیم . حتی الان از خواهر دومیم هم بیشتر باهم صمیمی هستیم و دردل می کنیم . اخلاقامون بیشتر شبیهه همه .

البته یک برهه هایی این اختلاف 4 -5 سال خودشو نشون میده مثل دوران نوجوانی . اونجا به درد هم نمیخورن چون گرایش نوجوانا به دوستاشون بیشتره .

الان برای ما بچگیمون خواهر دومیم بیشتر با من بازی میکرد و صمیمی بود تا خواهر بزرگم ولی دوران راهنمایی و دبیرستانش با خواهر بزرگم که باهم سه سال اختلاف داشتن (ولی از نظر مدرسه ای 2 سال چون خواهر دومیم یک سال زودتر رفت مدرسه ) و تو یک مدرسه بودن بیشتر همو درک میکردن و صمیمی بودن تا با من .

ولی دیگه وقتی من آخرای دبیرستان بودم و بعدم دانشگاه رابطه هرسه تامون با هم به یک شکله . برای همین اصلا برای بزرگیشون نگران نباش .