نگاهت را نگیر از من...

دلم جنگل...دلم باران...دلم مهتاب می‌خواهد

 دلم یک کلبه‌ی چوبی کنار آب می‌خواهد چنان دلگیرم از دنیا که ترجیحا دلم شعری

پر از تصویر موزون و خیالی ناب می‌خواهد

 قلم دستم به دامانت، بکِش یک دسته مرغابی 

که دل آرامشِ محضِ لبِ تالاب می‌خواهد

 جهانی خالی از وحشت، نه کفتار و نه سگ باشد

 دلم یک جنگلِ سبزِ پُر از سنجاب می‌خواهد

 تمامِ حسِ شعرم را بگنجان در غزل امشب 

که این تصویر رویایی فقط یک قاب می‌خواهد

 اتاقی از اقاقی را برایم فرش کن در شعر

 که ذهن خسته ی شاعر دو ساعت خواب می‌خواهد

عشقت مرا به صحرا به کوه به جنگل به گندمزار

 عشقت مرا به تماشای بهار به نشای پُر شکوهٔ شالیزار

 عشقت مرا به دریای چشمانت می‌کشاند....

چشمانت را با گلِ سرخ مپوش ای غریقِ نجات !!!!!!!!

نمیشه به زندگی روزهای بیشتری اضافه کرد ولی میشه به روزهامون زندگی بیشتری ببخشیم

 حـالِ‌ خـوب نصیب لحظه‌هاتون

 صبحتون بخیر وشادی