خانوما عصبیممم از این همه فرقی ک مامانم میذاره

از سر تا پای منو مسخره میکنه با وجودی ک لباسام همه شیکن کلا هرچیزی ک ب من مربوط باشه رو مسخره میکنه غرور و شخصیت منو هدف گرفته حتی خاستگارام با وجود ک از خودمون یرترن مسخره میکنه حالا خودش یه چیزی خریده بقدری زشته حتی بابام ک سر در نمیاره گفت زشته حتی مامانم حالا امشب همینجوری گفتم چقدر این رنگش بده مامانم فوری بالدار میگه نه من خودم خریدم رنگشم قشنگه خیلیم خوبه 

آخه چقدر این بشر مردمو احمق فرض میکنه هزار بار خودش بهم گفته رنگش بده چجوری میتونه اینقدر وقیح تو چشم نگا کنه دروغ کنه اینکه بلده برا پسرش طرف دار بشه دروغ هم بگه چطور برا من طرفدار نمیشه چرا وقتی خاستگارام ک همه تحصیلات عالیه دارن و از خودمون بالاترن وقتی پسر نیم کاریش مسخره میکنه بهش جواب نمیده تازه مم ساکی میشم بهم میگه کی داداشت اصلا همچین حرفی نزد آخر کارم میگه وای تو خیلی دیگه حساسی

نوشتم

عصبیم الان میخوام حرصشون در بیارم فقط بگو چجوری 

اینکه عصبی میشم خیلی بده

اون خودشو کشیده کنار 

آره بشدت آدم عصبی هستم تحت تاثیر این جو بودم و خیلی داغون شدم زود میریزم بهم درحالی ک بشدت مهربونم

آره دقیقا ببین ینی اگه فقط یه کلمه مخالفش حرف بزنم جهنم و خون بپا میکنه بیا ببین ینی کاری میکنه علنا به نرگت راضی باشه ولی وقتی باهاش دوستم همه مار برام میکنه اما الان مکشلم مامانم نیست مشکلم برادر گوزو و طرفداری مامانم از نه ببین بشدت آدمو احمق فرض میکنن دوتاشون آنقدر غرور و شخصیتم لح کردن اینقدر حقارت بهم دادن ک الان تحمل هیچی ندارم تاگیک بعدیم بخون میفهمی جریان چیه