خانوما چندماه پیش دوسه تا لک رو بازو مادرم افتاد تا یمدت فک میکردم کبودین تا دیدم ن تغییر رنگ دادن ن چیزی یه درجه ازپوستش تیره ترن خودش بشدت سفیده وپوستش حساسه تا یکم افتاب میخوره گونه اش قرمز میشه ازهمون موقع ترس سرطان خون گرفته جونمو تا میگه یجام درد میکنه دلم میخواد بمیرم ازترسو استرس بدن همه رو نگا میکردم ببینم اونام مثل مادرمن یانه بخدا بازو تاکسی دارارو هم نگا میکردم ولی نمیتونستم دارم بیماری به خودم وارد میکنم ابجیم یه کبودی رو دستش بود تا وقتی خوب شد روزی دوبار تموم لختش میکردم نکنه باز کبودی داشته باشه از حال خودم گریه ام میگیره بخدا به خودکشی فکر میکنم دلم میخواد بمیرم راحت بشم بدن همه رو نگا میکنم انقد سرچ زدم درباره سرطان خون حدو حساب نداره انقد استرس میگیرم پاهام سر میشه حس میکنم رحمم درد میگیره فشار بهم میاد انگار بخدا دارم دیونه میشم برم پیش چه دکتری ؟
بعضی وقتا دلیل دیکه داره ماورایی هست مهم نیست
طرحواره ترس از بیماری
برو روانشناس
بنظرم تو خودت بیماری اول خودتو درمان کن
برو پیش روانشناس
کبودی بی علت یکی از علایم جن عاشق هم میتونه باشه که با دعاهای مربوطه ش حل میشه
عزیزم علائم دیگه چی داری؟ مثلا در و گاز رو خیلی چک میکنی؟ یا روی تمیزی یا مذهب یا نماز یا درس یا کلا چیز خاصی خیلی حساس هستی؟ اصولا تو جمع مضطرب میشی؟
روانشناس روی روان و روح شما کار میکنه بدون دارو
روانپزشک میتونه دارو تجویز کنه
قدم اول روانشناسه
ببینید یه چیزی بهتون میگم بهش ایمان داشته باشید نمیخواد پیش هیچ دکتری برید
چرا نگرانی؟ مگه خدا حافظ و ناظر بر احوال ما نیست؟ میدونید حتی برگی هم از درخت بخواد بیفته به اذن خداست پس غصه چرا غم چرا؟
اون هر چی صلاح بدونه اتفاق می افته اگر خدای ناکرده مادر شما به بیماری هم مبتلا بشه مگه چاره ای هست؟ میتونید شما با نگرانی برطرفش کنید؟
نه پس همه چیز رو به خدا بسپارید اون حواسش به همه هست و هر سختی هم بده اول صبرشو میده بعد هم حتما حکمتی درش هست و ما اومدیم که امتحان پس بدیم حتما امتحان الهی هست
توی دنیا ما باید بپذیریم حکمتای خدا رو وقتی نمیپذیریم بیمار میشیم و حالمون بد میشه درست مثل شما
پذیرش یه اتفاق از اینکه از سمت خداست و حتما حکمتی داشته علاوه بر اینکه باعث ارامش شماست امیدتون رو برای برطرف شدنش رو هم بیشتر میکنه و شما رو پیروز امتحان الهی
اینا رو که من میگم فکر نکنید از روی بی دردیه نه
درد هست چه بخوایم و چه نخوایم پس باهاش کنار میایم تا هم لطف خدا شامل حالمون بشه هم ارامش داشته باشیم
ما بمیار سرطان خونی داشتیم که یک ماه زنده موند وقتی رفت پذیرفتیم که هدیه خدا بوده خودش داده و خودش گرفته اینجوری حالمون بهتره تا اینکه بخوایم انکار کنیم و با خدا جنگ کنیم و خودمونم بیمار کنیم
مصلحت این مسائل رو هم حتما خواهیم فهمید چون خدا کار عبث انجام نمیده
واقعیتش شاید ده سال پیش یه اتفاق بدی برای من افتاد سالها با خودم درگیر بودم که چرا و چرا و... و چرا نتونستم مراقبت کنم نشه
بعدها دیدم با این اتفاق موهبتی نصیبم شده که اونوقت که دنبال انکار اون ماجرا بودم چشمم نمیدید و با گذشت زمان پر رنگ تر شد الان میگم خدا رو شکر اون اتفاق هر چند بد افتاد وگرنه الان سختی زندگیم خیلی خیلی بیشتر بود
احتمالا مسائلی با ریشه های وسواس و اضطراب داری. اصلا نگران نشو. خیلی شایع هست. اول یه روانشناس خوب پیدا کن و برو. ایشون اگه لازم باشه خودشون شما رو به دکتر ارجاع میدن. فقط حتما مطمئن باش روانشناس خوبیه. رزومه اش رو بخون. از این روانشناسای اعتقادی و الکی و کم دانش نباشه که کارت سخت‌تر میشه
