سلام خیلی سرم ریختن بخاطر کامنتام برا بچه
ولی من شب هایی بوده که از ته دل آرزو میکردم هیچ وقت نتونم مادر بشم…
من از ۱۸ سالگی وارد فضای آموزشی و کار با بچه ها شدم از کلاس های تابستونی کودک گرفته تا آموزش مقطع ابتدایی همه جور بچه ای دیدم
فرزند طلاق ، یتیم از طرف مادر یا پدر ، بچه هایی با مشکلات تنفسی،جسمی یا حرکتی
بچه هایی که لکنت یا مشکل گفتاری دارن یا بهشون تجاوز شده و حتی نمیدونن چه بلایی سرشون اومده، بچه های سندروم یا اتیسم یا بیش فعال و….
تو این سال ها خیلی به خاطر بیماری های بچه ها و مشکلاتشون اشک ریختم غصه خوردم
ولی هیچ وقت بخاطر مشکلات روحی یا جسمی بچه ها بهشون ترحم نکردم خیلی عادی مثل بقیه باهاشون برخورد کردم تا حس بد بهشون دست نده
اولین سالی بود که کلاس نقاشی میزاشتم یه دختر کوچولوی با نمک به اسم نجمه شاگردم بود که نرمی استخوان داشت و به همین خاطر توی راه رفتن خیلی عذاب میکشید اون سالا انقدر یسری چیزا برام عادی نشده بود براش واقعا غصه میخوردم بخاطرش تو کلاس قدمامو آروم برمیداشتم یه بار وقتی با هیجان بچگی داشت با دوستاش میدویید خورد زمین قلبم مچاله شد میفهمیدم درد افتادن برای اون تو کلاس هزار برابر یه بچه ی عادیه آروم رفتم پیشش گفتم چیشد نجمه جونم عه نکنه پات به این گیر کرد اتفاقا منم اون روز پام به اینجا گیر کرد و نزدیک بود بیفتم تو اوج گریه ش و تعجب بچه ها آروم شد و بهم نگاه کرد دیدم بلافاصله بعد من یکی دیگه از بچه هام گفت اره خانوم منم اون روز رفتم آب بخورم حواسم نبود پام گیر کرد به اینجا بعدم بلند شد ادای افتادن اون روزشو دراوردو خودشو زد زمین و همه زدن زیر خنده
من زیاد دیدم بچه هایی که قربانی خودخواهی آدمان بچه هایی که بجای بچگی‌عذاب میکشن و مقصر درداشون پدر و مادرای بی مسئولیتن
من نمیخوام و نمیتونم رنج پاره ی تنمو ببینم برادرم ۱۴ سال ازم کوچیک تره و خودم بزرگش کردم چون مادرم سرکار میرف همیشه همراهم بوده و الان بخاطر سن بلوغ ازم دوره من بجز بارداری تمام سختیای مادربودنو تجربه کردم واسه همین میبینم چقدر بی رحمانه بچه هارو قربانی خواسته ها و کمبودای خودمون میکنیم میبینم مردم بابت خرید یه میز چقدر تحقیق و پرس و جو میکنن ولی یه بچه رو بدون یه جلسه مشاوره قبل بارداری یا بدون خوندن یه کتاب راجع به تربیت فرزند به دنیا میارن بعد دعواش میکنن کتکش میزنن درست تربیتش نمیکنن لوسش میکنن تحقیرش میکنن و کمبوداشونو با بچه تلافی میکنن و تامینش نمیکنن
من تمام خانمایی که بخاطر اینکه گفتم هیچوقت نمیخوام دختردار بشم به من توهین کردن نمی بخشم خصوصا وقتی که تاپیکای منو دیدن دیدن من عاشق شوهری ام که بهم خیانت میکنه گفتم بهشون دلیلم رو ولی باز برام تاپیک زدن بهم توهین کردن و قلبمو شکستن ولی از نظر من مادر نشدن خیلی بهتر از اینه که یکی بخاطر بستن دهن بقیه یا از سر اجبار مادر بدی بشه و یا حتی یه بچه رو بخاطر خودخواهی خودش به دنیا بیاره و اون رو تو حسرت کوچیک ترین چیزا بزاره
کشور ما جمعیت ش کم باشه خیلی بهتر ازینه که بچه ها و جوونایی پر از عقده داشته باشه این نظر شخصی منه من هیچوقت نمیگم کسی بچه دار نشه ولی خواهشا اون دسته افراد که همیشه حمله میکنن با دقت بخونن آدما زمانی میتونن بچه دار بشن که اول از همه بتونن درست تربیت کنن بعدم تمام نیازهای عاطفی جسمی روانی و رفاهی بچه شون رو فراهم کنن
ولی به نظر شما همه ی بچه ها همچین والدین فهمیده ای خواهند داشت؟
از حق نگذریم تولد نوزادان ناخواسته بزرگترین علت رواج فقر ، فساد ، دزدی و بیماری هاس
التماس-تفکر#
