سلام خوبین...راستش میخواستم نظر بقیه رو در مورد دوست شدن یا همون رل زدن با فامیل بدونم....خیلی میگن خوبه و ازدواج کردن و خیلی ها هم میگن بده....راستش پسر خالم بهم پیشنهاد داد و خب البته منم روش کراش داشتم....اون از من ۵ ماه بزرگ تره و الان هر دوتامون ۱۷ سالمونه...خیلی پسر خوبیه....راستش از این مدل هاس ک اصن ب درد دوست پسر بودن نمیخوره و بیشتر ب درد شوهر کسی بودن میخوره😂😐خیلی کاریه...توی مکانیکی کار میکنه و خیلی هم تا الان پس انداز داره....خیلی باادبه....اصلا هم پسری ک نیس ک دختر باز باشه. یا مثلا یه بار توی عروسی ک اومده بود قسمت خانوم ها واسه چند دقه. همش سرش پایین بود....و میگفت میخواد با من ازدواج کنه:/ حدودا یک سال پیش ب من پیشنهاد داد و من هم بعد چن روز قبول کردم...ولی بعد دوماه گفتم ک کات کنیم و من میخوام درس بخونم و حواسم پرت میشه(چون از رابطمون مطمئن نبودم)....حدود ۸ ماه بعد دوباره زنگ زد و باهم حرف زدیم....منم هی ب شوخی و جدی میگفتم ک میدونی بین ما چیزی نیس و اونم میگفت اره....ولی بعد دوهفته ک دیدم اصن شوخی حالیش نیس خیلی جدی گفتم ک اصن حسی بهش ندارم و اونم خیلییی ناراحت شد و دلش شکست و دیگه زنگ نزد تا اینکه حدودا ۴ ماه گذشت و دلم تنگ شد واسش و بهش زنگ زدم و دوباره الان حدودا دو هفته هست ک باهمیم....راستش اصن لازم نبود ازش خواهش کنم یا نازشو بکشم ک توروخدا برگرد...هم گفتم دلم تنگ شده سریع قبول کرد و بعدش خودش گفت ک با هم باشیم....راستش توی این زمونه یه همچین پسر کاری و با ادب و عاقل و سر ب زیری خیلی کم پیدا میشه.....ولی من درمورد آیندمون مطمئن نیستم چون تحصیلات توی خانواده ما خیلی مهمه و هر دوتا داداشم و خانوماشون دکترن....ولی خب ایشون مکانیکه:/ بنظر منم تحصیلات خیلی مهمه...بنظرتون توی این شغل( مکانیکی) پول هست؟ یا اصن بنظرتون چیکار کنم ؟!
نکن زندگی تو فنا میکنی الان داغی نمیفهمی منم مثل تو خانوادم همه تحصیل کرده عاشق پسر دایی بی سوادم شدم خیلی همو دوست داشتیم با وجود تمام مخالفتا ازدواج کردیم ۱۲ سال از ازدواجم گذشته هنوز عاشق همدیگه ایم ولی به نظر خودم خوشبخت نیستم مشکلات مالی یک طرف مشکلات خانواده ها یک طرف مادر پدرش با اینکه از پسرشون سر ترم ازم متنفرن کلا خیلی با هم فرق داریم هم از نظر اخلاق هم سلیقه ولی با وجود همه اینا همو دوست داریم
باور کن همون خاله عزیزت دو روز دیگه میشه دشمن سرت
هنوز جفتتون بچه‌اید
اخه خودش خیلی از شغلش تعریف میکنه و میگه خیلی پول توش هست....الان دبیرستان فنی حرفه ای هست( من رشته تجربی ام 😐)....میتونه بره دانشگاه و مهندسی بخونه.....اونقدرا هم بی سواد نیس... ولی خب حس میکنم اینکه دارم دلخوشش میکنم اشتباهه....چون اگه بعدا یکی بهتر از این بیاد خاستگاریم قبول میکنم....البته هنوز خیل عاشقش نشدم و دارم این حرفو میزنم شاید اگه زیاد باهم باشیم و عادت کنم بهش عقلمو از دست بدم😐 از طرفی هم چون خیلیی آدم خوبیه و خب از بقیه شنیدم ک شغل خوبیه میترسم اگ الان ولش کنم بعدا پشیون بشم و دیگه کسی مث اینو پیدا نکنم😐
منم هم سن تو بودم با فامیل دوست شدم و نهایتن ازدواج کردیم هردو احساس رضایت و خوشبختی میکنیم در کنار هم و خیلی همدیگه رو دوست داریم ولی اگه برگردم عقب چندسال دیرتر باهاش رابطه برقرار میکنم چون فامیل مشترکمون خیلی خاله زنک و بدجنس بودن تا تونستن سنگ انداختن و اذیت کردن همینطور خیلی مشکلات بوجود اومد که باعث استرس و نگرانی بود
اگه واقعا همدیگرو دوست دارید چند سال صبر کنید و بعد برید تو رابطه یا ازدواج کنید چون الان سنتونم برای ازدواج اصلا مناسب نیست و هرچی تو سن پایین تر درگیر این مسائل بشی سختی بیشتری باید تحمل کنی
بنظرم باید منطقی ب قضیه نگاه کنم و نه عاشقانه و دلی....من مشکلم شغلشه.....راستش الان فکر میکنم ک اگه در آینده یه خاستگار بهتر و با تحصیلات بهتر واسم پیدا بشه قطعا قبول میکنم.... و از طرفی میترسم همینم از دست بدم😂 یعنی راستش چون خیلی آدم خوبیه و خیلی از شغلش تعریف میکنه و میگه در آینده خیلی پول توش هست میترسم دیگه کسی با این اخلاقو شخصیت رو پیدا نکنم.....
اتفاقا اصلا مشکلی تو شغلش نیست و درامد خوبی توش هست و هم میتونه در آینده مغازه بزنه هم مثلا تو شرکتای خودرو سازی کار کنه ولی در کل تصمیمیه که در نهایت خودت باید تنهایی بگیری من فقط میتونم بگم تو تصمیمای مهم زندگیت هم از عقل پیروی کن هم احساسات اگه یکیشو حذف کنی باختی این تجربه ی من تو سی سالگیه
دوسش ک دارم.....ولی میخوام تا قبل اینکه کو کورانه عاشقش بشم و وابستگی پیدا کنم ...از لحاظ عقلی ببینم کار درستی میکنم یا ن.....خب آخه ب هر حال بازار کاره یعنی یه ماه شاید ۵۰ میلیون و یه ماه شاید ۲۰۰ میلیون باشه....اینجور شغلا بنظرت خوبه؟ تهشم میگن طرف مکانیکه:/.....بنظرم کسایی تحصیل کردن خیلی از لحاظ شخصیتی از کسی ک درس درست حسابی نخوره بالا تره( منظورم بعضیا هست ن همه).....اصن بنظرت میشه ب یه پسر ۱۷ ساله اعتماد کرد....یا اینم مث همه ی پسرا هس ک میگن تا تهش میمونیم ولی بعدا حرفشون عوض میشه:/ بنظر خودم ک قابل اعتماده
