رفتیم صدری و گفت بله قلبش ایستاده
گفت ببین دست و پاهاش تازه داشته جوونه میزده اینو که گفت چیزی در درونم فرو ریخت.
فرداش رفتم بیمارستان
از زجرهایی که تو بیمارستان کشیدم نمیگم چون یاداوریش برام عذابه
کورتاژ شدم و برگشتم خونه
یک سال و سه ماه از اون روز می گذره
هرگز ادم سابق نشدم
اوایل نمیتونستم به بچه داشتن دوباره فکر کنم از تکرار دوبارش میترسیدم و میترسم
با دادن کلی ازمایش علتی مشخص نشد
۶ ماه با ترس و لرز اقدامم و باردار نشدم
و قراره برم عکس رنگی
شایدم نرم
شاید قید بچه داشتنو بزنم
ولی باورم نمیشه که چرا الان انقد دلم بچه میخواد
هیچ کس جز مامانم نمیدونست من باردارم و نفهمید
تو این یه سال من خم به ابرو نیاوردم
گرچه حمایت همسرمو داشتم و هر روز بیشتر دوسش دارم
ولی مثل خوره وجودم داره خورده میشه
من لایق مادربودن نبودم
شاید اون روز اول که از وجودش و بودنش ناراحت شدم از دستش دادم.
شاید لحظه ای که تو ذهنم و فقط تو ذهنم ادما رو راجب بچه داشتنشون قضاوت میکردم خیلی جیزارو خراب کردم
تمام وجودم پر از،ترسه
اسم باردادی میاد استرس وجودمو میگیره
نه میتونم کار کنم نه تمرکز دارم نه حوصله دارم
به معنای واقعی یه ساله زندگی نکردم.
عزیزم اکثرمون این روزها رو گذروندیم
منم دقیقا مثل شما وقتی که نمی‌خواستم باردار شدم و قلبش ایستاد وکوتاژ ومنه داغون
و بعد دو سال با خواست خودم باردار شدم
زیر نظر بودم والهی شکر مادر شدم
فقط انرژی مثبت بده به خودت روحیات روبالا نگه دار
و از خدا بخواه
عزیزدلم . گاهی وقتا آدم حس میکنه داره تنبیه میشه .
منم همین حسو دارم الان انگار دارم تنبیه میشم . چقدر دلم بچه دوم میخواد و خدا قهر کرده باهام . چون همیشع میگفتم فقط یه بچه بسته برام .
خدا پیش خودش گفته ، کسی هم نخواست بهت بچه بده 😭
به همه ائمه متوسل شدم . ولی نه شوهرم راضی میشه نه خدا بهم میده .
منم تو تاریکی خودم دارم عذاب میکشم .
انشالله دامن همه آرزومندان سبز بشه به هدیه سالم و صالح خدا
دقیقا همین حس رو دارم
من تنبیه شدم ولی به چه قیمتی؟ قضیه فقط از دست دادن نیست.
روان من داغون شده، حتی اگه الان باردار بشم چه جوری میتونم ۹ ماه رو بگذرونم؟؟ اگر به هفته نهم برسم چه جوری روزامو سر کنم؟ هر روز برم سونوگرافی؟ به خدا من ادم لوسی نیستم ولی میشناسم‌خودمو.
خدا که می دونست من اینجوریم چرا این بلا رو سرم‌اورد
مگه من دیگه درست میشم؟؟
