دل تنگم

باید فراموشت کنم، چندیست تمرین می‌کنم

من می‌توانم، می‌شود، آرام تلقین می‌کنم!

سخت است اما می‌شود در نقش یک عاقل روم

شب نه دعایت می‌کنم نه صبح نفرین می‌کنم

حالم... نه، اصلا خوب نیست، تا بعد بهتر می‌شود

فکری برای این دلِ تنهایِ غمگین می‌کنم

من می‌پذیرم رفته‌ای و برنمی‌گردی، همین

خود را برای فهم این صدبار تحسین می‌کنم--'')