در من کوچه هایی است که بی تو هنوز نرفته ام

سخته.من عاشق پسری شده بودم که در حد چت بودیم.تا اینکه دانشگاه قبول شدم جایی که اون دانشجوعه و تا شهر خودش دو ساعت راهه. بعد اینکه اومدم تو شهری که اون بود و دو سه باری رفتیم بیرون.رفتاراش رو سنجیدم فهمیدم ازم خوشش میاد.وقتی بهش گفتم عاشقشم.برخلاف تصورم.نه تنها ترکم نکرد بلکه الان جوری عاشقمه .که تحمل ناراحتیمو نداره.و بعد اینکه دعوامون شد .گریه کرد.التماسم کرد.که نرم و بمونم پیشش‌.کاش بشه برای هم شیم.پسر خیلی خوبیه.من کل دنیارو هم بگردم به خوبیه این پسر پیدا نمیکنم. و از آقایون سایته🥲

وای نه …. سخت شد :))))) 

به نظرم سعی کن ذهنت روجای دیگه متمرکز کنی به خودت کمک کن … از من به تو نصیحت 

ببین تو یه برهه هایی از زندگیت هست 

که عمیقا نیاز پیدا میکنی به یک نفر 

من میگم تایم ۱۸ سالگی تا ۲۲ سالگی پرخطر ترین تایمه 

که یک اشتباهی بکنی…از تک تک اشتباهاتات هم قراره درس بگیری این تایم ولی از من میشنوی مراقب باش 

نذار اون حسی که بهت گفتم نیاز شدید به بودن یک نفر بهت غلبه کنه …. 

من اشتباه کردم 

و وقتی کسی این حرفا رو بهم میزد نمیفهمیدم

فقط میخواستم برسم به اون کسی که میخوام

به هر قیمتی 

بعد فهمیدم ضرر کردم

الانم اولویت با کنکور و درس و آینده ات هست

انقدر قراره اینده کیس های خوبتر ببینی 

که یادت میره این کی بود چی بود 

از من بشنو 

مراقب این طله های ۱۸ تا ۲۲ سالگی باش :))))) لطفااااااااا

اره دیگه دوست بودیم.من تو این دنیا اگه بهم بگن ی آرزو بگو که برات برآورده کنیم .میگن من و عشقم بهم برسیم و زندگی پر از آرامشی داشته باشیم.نه ثروت میخوام.نه چیز دیگه ای.واقعا از ته دل به شدت همو میخواییم.ولی اختلاف مذهب و اعتقادی دارن خانواده هامون

اره خب ازم خوشش میومد