من یکی که نه شعور داشتم و نه عقل . سه تا طفل معصوم و با این دنیا آوردم. تمام شب و روزم شده فکر و خیال براشون .برای آینده شون برای عاقبتشون، برای زندگیشون .به اینکه درست تربیت شن.
برای اینکه سالم زندگی کنن .کلا تا الان هم ناموفق بودم.
واقعا دو روزه تا میرن مدرسه و میخوابن کارم شده گریه واقعا ناراحتم وقتی بلد نبودم مادر خوبی باشم بچه بدنیا آوردم تو رو خدا برام دعا کنید
آفرین به شمایی که ازدواج نمیکنی😂
🥲
نشونه های افسردگی داری و این ربطی ب بچه اوردن یا نیاوردن بقیه نداره:/
چرا همچین فکری میکنی؟ مگه وقت نمی‌ذاری براشون
حق گفتی واقعا
فکردم یدونه داری و داری توصیه میکنی....
خب ازین ببعد مادر خوبی باش
فکر گذشته رو هم نکن هیچکس کامل نیست
ای جانم الهی که از این به بعد موفق باشی عزیزم
با یه مشاور حتما صحبت کن ازش راهکار بخواه کمک خوبیه
اسی چند سالته خود منی
دیگه کاریه که شده با گریه هم چیزی عوض نمیشه.عوضش تلاشتو کن حداقل مادر خوبی براشون باشی.من خودم مادر چندان مهربونی نداشتم آسیب هاش هنوز تو روح و روانم هست
ریشه افسردگیت‌رو پیدا و درمان کن
تو یه مادرکاملی فقط کافیه افسردگیت‌رو درمان کنی
بچه بزرگ کردن واقعا سخته، من یدونه دارم 16ماهشه پسره و تازگیا خیلی نق میزنه اعصابم ضعیفه خودمو خیلی کنترل میکنم اما یه وقتایی نمیفهمم از کوره درمیرم سرش داد میزنم و بعدش مث چی گریه میکنم، دیگه دوتا و سه تا و بیشتر که اعصاب فولادی میخواد
