میدونی مشکل اینجاست که تمام بدبختی هایی که دیدیم رو از خانواده و دیگران میدونیم..فکر میکنیم اگه تو کشور دیگ بدنیا میومدیم یا خانواده دیگ بودیم،هیچ دغدغه ای نداشتیم در صورتی که اشتباهه همه مون مشکل داریم..منم همین فکرو میکنم گاهی اما تقصیر خودمه خودم اینکارو کردم که برسم به اینجا
من نمدونم به مسائل دینی اعتقاد داری یا نه..اما خودم از وقتی آدم خوبی شدم حس کردم همه چیز خودش جور شد یهویی..بازم مشکلات دارما نمیگم ندارم اما تحملش رو دارم سعی میکنم خداروشکر کنم که مشکلم ازین بدتر نشد.
شمام زندگیت به آخرش نرسیده..سعی کن خوشبختی خودت رو تو دیگران نبینی و فک نکنی دیگرانن که باعث خوشحالی میشن..اگه طرز فکر خودت رو خوب کنی همه چی درست میشه
البته شرایط زندگی من صد در صد با شما متفاوته اما مشکلات رو تجربه کردیم.
حرفای من شمارو برنمیگردونه به حالت قبلیت..خودت یکاری کن برای خودت یه راهی رو پیدا کن که باهاش سازگار شی و همیشه خوشحال باشی و فکر نکنی بدترین زندگی رو کردی
همه مون اشتباهات داریم تو زندگی و پشیمونیم اما میخایم ازین به بعد بهتر زندگی کنیم بستگی داره به آدم که چقدر اراده داشته باشه که این ناامیدی رو از سر بگذرونه