تقریبا ۱۰_۱۱ ماه از عقدم گذشته ،تصمیم رو گرفتم و فهمیدم ثروت همسرم معنی خوشبختی نیست این همه محدودیت لیاقت ادم استقلال طلبی مث من نیست با پوست و استخونم حس کردم معنی بی ارزش شدن رو ،مردن آرزوهام رو دیدم کلی کتک خوردم چ شبایی ک با گریه صبح شد چ روزایی ک دلتنگ مادرم بودم و اجازه نداشتم حتی بهش زنگ بزنم
مهریم رو بخشیدم و حق طلاق رو گرفتم امیدوارم این عاقلانه ترین و بهترین تصمیم زندگیم باشه
خوب کاری کردین
امیدوارم آینده خوبی در انتظارتون باشه
منم مهریه بخشیدم و حق طلاق گرفتم
مال من معتاد و خائن از آب دراومد
خدا حقتون رو ازش میگیره و شک نکنید اون ضرر میکنه در نهایت
من از آدمایی که دیگران رو تشویق به طلاق میکنن تو این سایت میترسم و متنفرم. چون ندیده و نشناخته خطرناکه به کسی مشورت طلاق بدی. اما این توصیفی که کردی من و یاد دوستم انداخت که همش میگفت حالا درست میشه ... هفته پیش با دو تا بچه جدا شد آخر.
بهامید خدا زندگیت درست میشه.
خدا خودش ادامه راه کمکت کنه عزیزم،عروسی نگرفتین؟منظور اینه رابطه کامل داشتین؟
بهترین تصمیم عزیزم این حرف منی دارم میگم که تو نامزدی چشممو بستم به همه سخت گیریها حتی حق نداشتم برم خونه مادربزرگم بعد از ۱۵ سال با دوتا بچه به بن بست رسیدم
اولویت اول برای خودت بزار
شوهرت بد دله؟
