سلام دوستان.
من یه خواستگار دارم که تقریبا میشه گفت همکار هستیم، یعنی به نوعی کارفرمای شرکت ماست. جدا شده و دو تا پسر ناز دوقلو داره که 2 سال و سه ماهشون هست و با خودش زندگی می کنن. همسر سابقش وقتی بچه ها 4 ماهه بودن، جدا شده.
من 32 سالمه و مجردم، به نظر شما این ازدواج عاقلانه است؟ از علاقه خودم و اون آقا مطمئن هستم ولی در مورد بچه ها نگرانم. خیلی بچه های شیرینی هستند اما با توجه به اینکه اصلا تجربه رفتار با بچه های کوچیک را ندارم ، نگرانم.
لطفا راهنمایی ام کنید. ممنونم.
به نظر من خیلی خیلی سخته
شاید من اگر بودم قبول نمیکردم
صدرصد اشتباهه، اصلا نکن اینکارو
قبول نکنی بهتره
خیلی سخته تصمیم با خودته نگهداری بچه کار راحتی نیست.آدم تو این زمونه حدصله بچه خودش رو نداره..بچه خیلی مسیولیت داره..اونم تو سن دو سال و نیم یعنی هنوز از آب و گل درنیومدن خیلللیییی مسیولیتش زیاده...فکر کن
وحشتناکه. یکهو زندگی نکرده باید بچه داری کنی. تا یکذره به بچه ها بلند صحبت کنی مطمئن باش پدرشون روت جبهه میگیره. بچه ها مریض بشن باید به جد و اباد آقا جواب پس بدی که تو نامادری هستی و از عمد مریض کردی بچه ها رو
واي اونم دو تا بچه
خانوادت نظرشون چيه؟
خودمم دو دلم. اگه قبول کنم یعنی با وجود دو تا بچه سر کار هم دیگه نمی تونم برم . ولی راستش را بگم هم بچه ها و هم خواستگارم را دوست دارم.
پدرم که فوت کرده، خواهرم کاملا ناراضي و مامانم مثل من دودل.
قبول نکن به نظرم.فقط در صورتی قبول کن که اون آقا فوق العاده آدم خوبی باشه
خدا پدرتم بیامرزه گلم
مرسی طالبی جان ❤
سلام عزیزم
به نظرم کار درستی نیست
البته الان که بچه ها کوچیکن تربیت پذیر هستن و بهت عادت میکنن اما اگر بزرگ تر بودن به طور قطع میتونستم بگم کار اشتباهیه
میدونی همسر قبلیش چرا جدا شده؟ اینم خیلی مهمه!
عزیزم این دوره و زمونه آدما حوصله بچه خودشون رو ندارن شما خوب تو رفاه و آرامش مجردی یک دفعه میخواد وارد زندگی با دو بچه کوچیک بشید.
درسته الآن علاقه دارید به بچه ها ولی وارد زندگیشون بشید مسوولیت به گردنتون هست اون فرق میکنه
نه دقیقا نمیدونم چرا.
برای خودمم سواله، چون بچه ها تا 7 سالگی می تونند پیش مادر باشن. نمیدونم چه جوری شده که بچه ها را گذاشته و رفته.
باید حتما بپرسم
