حالم خیلی بده

18 سالمه
یه دوران افسردگی داشتمو با مشاور پیش میرفتمو جدیدا بهتر شده بودم الان حوصله اون مشاوره رو ندارم حقیقتا دستمم تو جیب خودم نیس برم دوباره پیش مشاور
از دیروز دوباره به قدری حالم بده انقدر گریه کردم که اصن یه وضعی
همش افکار خودکشی میاد تو ذهنم هی خودمو کنترل میکنم
کلا هیچ شادی و خوشحالیی ندارم
دلایلی دارم ک خب شاید از نظر خیلیا مسخره باشه ولی درحد خودم منو زمین زد
هیچکسیم ندارم باهاش صحبت کنم یعنی هیچکسی درک نمیکنه واقعا
میگن مگه چی کم داری ک اینطوری میکنی واقعا راس میگن اینطوری دیده میشه
مامان بابام اکثرا باهمن و باهاشون راحت نیستم خواهر بردارامم باهمن اختلاف سنی زیاد دارم باهاشون این از خانواده
دوستای صمیمیمو از دوران کرونا از دست دادم ک البته قطعا صمیمی نبودیم وگرنه از دست نمیدادمشون
دوستو اینا دارم خیلی ولی اونقدر سطحیه ک نمیشه باهاشون حرف زد بعد تو شرایط کنکورن و منم نمیخوام حالشونو بد کنم
ب خودم اومدم دیدم حد اقل یه ماهه با کسی درست حرف نزدم
خلاصه دارم داغون میشم
فقط تنها فکری ک ب سرم زد بیام اینجا
نمیدونم چ غلطی کنم