بچه دومم گیر کردم وسط بیاید

اتفاقا اصلا خودخواه نیستم

خودخواه کسیه واسه نیاز بچع اولش دومی رو میاره و نمیتونه از پس خرج و مخارجش بر بیاد و با حسرت بچه رو بزرگ میکنه

و.ایندع اون بچع رو نمیتونع تامین کنه

بی مهری نیست 

حقیقته

فاصله سنی زیادبچه ها بی فایدست

اغلب بچه بی خواهر و برادر یه موجود دست وپاچلفتی وگدای محبت دیگران بارمیاد بعدازاوردن بچه دومم فهمیدم چه لطفی درحق اولی کردم دومی  صبح که ازخواب پامیشه به امیدبازی بااولیه

دعوا زیاددارن ولی تواین کشمکش ها رشدمیکنن اجتماعی میشن زندگی یادمیگیرن

باریک الله فقط خودت را تقویت کن و زودتر بچه بدنیا بیار چون بزرگ که میشن آدم تنبلی میکنه

حرفتون کاملا درسته ولی من اگه به اهداف تو زندگی نمیرسیدم واقعا یه مادر افسرده بودم، حداقلش الان یه مادر شاد هستم خداروشکر

آدمی که تا۲۵سالگی نخونده حالا میخوادچه شق القمری بکنه ؟لااقل خانوادشوبچسبه نشه ازاینجامونده ازاونجا رونده

اصلا باهاتون موافق نیستم، من وقتی ۳۰ سالم شد زندگیمو متحول کردم، در حالی که یه بچه دو ساله داشتم و بیکار بودم و مطلقا به کار و ادامه تحصیل تا قبلش فکر نمیکردم ولی بارفتن پیش یه مشاور اونم به صورت اتفاقی کل زندگیم عوض شد.... خوندم برا دکتری، استاد شدم، زحمت کشیدم، استخدام شدم، که البته همش لطف خدا بود و هست... اصلا قرار نیست ادم همیشه یجور فکر کنه، گاهی یه حرف یه تلنگر مسیر زندگیه ادمو بکل عوض میکنه،

البته اگر آدم تو هدفش کاملا جدی باشه، اصلا دنبال مشورت نمیره، تصمیمی که برا آیندش گرفته رو پیش میبره،تو این مورد خاص با شما موافقم