حتی به مشاورم نمیتونم بگم
۴ ساله درگیرشم ، یه پسر خوش قیافه که تو دنیای واقعی وجود نداره رو تصور میکنم
همه داستان هام باهاش هست هر جا میریم رویا پردازی میکنم اونم هست
هر اتفاقی بیفته هم همین طور
طبیعیه یا نه؟
فیلم عاشقانه نمیبینم
کلافه شدم ولی بدجور بهش عادت کردم
