من چهار سال پیش از یکی از پسرای فامیل خوش امد اون موقع ۱۴سالم بود و یک قلب برای این فرستادم بعد ۶،۷ناه و اینم بگم نگاهش رفتارش با بقیه فرق داشت میفهنیدم یک دردی داره
هیچی بعد این کارم سرد سرد شد و تا الان نگاه و رفتارش عوض نشده همونه ولی میدونم وقت این جیزا برای من نیست اون رشته خوبی قبول شد بعد این اینم بگم دوسال از من بزرگ تره
الان من درد اینه همش خودمو با اون مقایسه نیکنم میگم اکه بهترین رشته تو بهترین دانشگاه میهونم منم باید بخونم و....
اصلا دقت و تمرکزم کم شده
چه کار کنم از یادم بره
...چیشده
عادت کردم هر روز چند بار چکش میکنم یک بیو جدید میزاره سریع نگاه میکتم اصلا خل شدم
دختر علاقه های تو این سن همشون از سر تغییرات هورمونی هستندسعی کن تا حدالامکان ارتباطت رو باهاش قطع کنی و چیزی ازش نباشه که باعث شه یادش بیوفتی
بشین جدی جدی با خودت فکر کن آینده خودت مهمتره برات یا پسره و اینکه کاملا منطقی به قضیه نگاه کن
بنظرم بهش فکر نکن
و خودتو با اون مقایسه نکن
سعی کن خودتو با درس یا چیزای دیگه ایی خودتو خوب درگیر کنی که تمرکزت برگرده سرجاش
