خیلی بد اخلاق بود عصبی بود خیلی مغروربود. مهیچوووقت یادم نمیاد جای که میخاستیم بریم با دل خوش رفته باشیم.من ب عنوان یه دختر از پدرم هیچ محبتی ندیدم تو جوونیش. همش دعوا همش کج خلقی.میتونم خیلی راحت بگم من تو بچگیم تا ب این سن رسیدم و قبل ازدواجک خیلی سختی کشیدم تو خانوادم.مادرم خوب بود اما پدرم خیلی بد بود خیلی منو مامانمو اذیت کرد اما مادرم باهاش ساخت... خلاصه از وقتی ازدواج کردم رفته خونه خودم رنگ اسایش دیدم و خوشبختی رو چشیدم.الان بابام پیرتر شده مثل بچها شده اون اخلاقیاتش. از سرش افتاده خاکی شده. خیلی مهربون شده. منم از اول احترامشو داشتم تا الان. اما یجوریه برام😥نمیدونم از اثرات خاطرات بچگیمه باهاش اصلا راحت نیستم نمیخام پیشم باشه کنارش حس خوبی ندارم. واقعا خیلی کلافه ام 🥺اخع الان خیلی خوب شده جونشو واسه بچهاش میده فقط تنها کاری ک ازدستم بزمیاد احترام مصنوعی هست. همین. بنطرتون برای چی اینطوریم. عصابم بهم ریخته😔
عین مادر من
ولی من دیگه دوسش ندارم . اون موقع ها که بهش نیاز داشتم فقط کتک خوردمو تحقیر شدم
مردها این مدلین
توی پیری خوش اخلاق میشن بر عکس زنها
پدرتون دیگه بگذر
باهاش خوب باش
دنیا ارزش نداره
تو حق داری
اما میدونی مرام اینه وقتی اونی ک ظالم بود ضعیف شده دلشو نشکنی
من بابا ندارم
اما توروخدا هیج وقت دل باباتو نشکن
عین پدر و مادر من
بابام تو بچگی اصلا منو آدم حساب نمی‌کرد ولی دور داداشم می‌گشت
مامانم کلی اذیتم میکرد و دعوا و ...
الان بیا و ببین یه ماه قبل عید به حسابم پول میزنن عیدی میدن مامانم هر روز زنک میزنه و با محبت رفتار میکنه
ولی من دیگ نمیتونم باهاشون صاف بشم دوستشون دارم خیلی زیاد ولی هیچ وقت نمیتونم بهشون اون محبتی رو داشته باشم ک بقیه به خونواده دارن
آره شاید واقعا همینطوریه اما من نمیتونم فکرمیکنم اگ. کنارم باشه ب این معنیه که میخاد دنیامو. خراب کنه دوباره. یه ابجی و داداش دیگ دارم اما اونا خیلی از من کوچیک. ترن اونا خیلی بابامو دوست دارن چون ظلم هاشو ندیدن و بچه بودن و درک نکردن اما من بودم و دیدم و با جون و دل حس کردم همه چیرو واسه همون میخام ازش فرار کنم ی دقیقه نمیتونم وجودشو کنارم تحمل کنم واقعا دست خودم نیست...
