در دوره نوجوانی پسرا علاقه زیادی به رفیقشون پیدا میکنن طوری که اونو به خانوادشون ترجیح میدن و خیلی دوستش دارن و همین باعث وابستگی های شدید
و متاسفانه مشکلات جنسی و انحرافی میشه
اینو ی روانشناس گفت
شما هم اگه تجربه ای دارین بگید
ودف
من داداشم و تمامی فامیلامون انحراف جنسی نگرفتن 😐
روانشناستونو عوض کنین
سلام بنظرم نه باید اونقدر بچه رو ازاد گذاشت و نه اونقدر محدودش کرد
چه اشکالی داره دوست خوب داشته باشه و حتی نیازه چون حداقل حداقل فاصله سنی والدین با بچه ۱۰ ساله و همین یعنی ۲ دهه و شاید نتونه اونقدر زیاد اون بچه رو درک کنه نسبت به کسی که دقیقا همسن و سالشه ولی والدین باید از دور نظارتش کنن که اسیب هایی مثل اعتیاد به مواد مخدر و یا مشکلات جنسی رو پیدا نکنه
منظور از مشکل جنسی این نیست که خدایی ناکرده بیان با هم رابطه برقرار کنن
منظور اینه که از هم فحشای رکیک یاد میگیرن
اونم تو سن نوجوونی یک پسر مثلا بچهه هم نخواد قاطیشون شه دوستاش مسخرش میکنن و بهش میگن شیر پاستوریزه ولی خونواده باید نظارت داشته باشن رو کارای بچشون
ادما بیشتر دوس دارن برن سمت کار های زشت چون کار زشت نسبت به کار خوب و خوشایند کمی راهش ساده تره و ما ها هم تنبل و یا شایدم کنجکاو
اگه والدین رو بچشون نظارت داشته باشن اتفاقی نمیفته
هم دختر و هم پسر فرقی نداره قدیما فرق داشت و دخترا کمتر مراقبت میخواستن ولی الان به یه اندازه هست با یه سری چیزا که تو مدرسه میبینیم ولی تایم پسر بیشتره دختر از ۱۴ سالگی باید کنترل شه تا ۲۳ سالگی که شخصیت ثابتی بگیره
و پسر از ۱۴ سالگی تا ۲۸ سالگی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
55 ثانیه پیش
55 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
