بابام و نه ولی میگن عروس پسرمونو گرفته با اینکه همسرم هرروز میره خونشون من اگه روزی دو ساعت هنسرمو ببینم اونا چهارسافت میبینن صبح اگه خوته باشه ۸ زنگ میزنه به شوهرم چرا برا صبحونه نیومدی منتظرتیم من انگار با همسرم نیستم و برا خانوادش غریبم ولی کاری نمیشه کرد بعد سه سال ازدواج ازشون خیلی ناراحتم چون مادرشوهرم یه بار گفت به شوخی ولی جدی امشب نمیزارم پسرمو بببینی از اون موقع دلم ازش شکسته اصلا دوسش ندارم
وقتی۸ماه خوب بودن یعنی آدمای خوبین
فققققط همین نکته که تا۱۰.۱۱میخوابیدی میرفتی صبحانه یعنی خوب بودن
مادرشوهر من زن خوب ومهربونیه اما بفهمه تا۱۱خواب بودم که همیشه تالنگ ظهر خوابم کلللی فاز نصحیت برمیداره میره رو اعصابم
اره به مادرشوهرم که نگاه میکنم حرفش یادم میاد بیشتر میسوزم اخه به یه عروسی که دوساله اومده اینو میگن بعد جالبه کل خانواده همسرم به غیر پدرشوهرم و برادرشوهر بزرگم ازش حمایت کردن یه مدت بامن حرف نزدن انگار من گفته بودم اون حرف و الان اصلا دوس ندارم ببینمشون
میدونی چرا بهت خوش گذشته آدم اولش که وارد یه جمع میشه حرفاشون وتیکه هاشونو خیلی نمیگیره میگه نه بابا شوخی کرد طرف و...
ولی بعد که چن سال میگذره میفهمه کدوم تیکس کدوم شوخیه....
مه جاری من ۷سال پیششون موند اینا هزار جور پورسانت بهش میدادن هر کار دلش میخواست میکرد فقط چون پسر آخر بود و میخواستم پیششون بمونه ولی مایی که عروس اول بودیم اگه دست از پا خطا میکردیم وای به حالمون والله من به جای جاریمی بودم هیچوقت جدا نمی‌شدم
عین پرنسس شام و ناهار آماده خواب تا لنگ ظهر احرام زیاد بهش میذاشتن هر کار دلش میخواست میکرد هیچکس جیکش درنمیومد
حالا برا یه شام و ناهار تنها خوردن ارزشش رو داشت آنقدر عزت و احترام که داشت از دست داد
