خوش بحال بچگیام همه دنیا رو میووردم رو ورقه کاغذ رنگی رنگی و قشنگ . هرچقدر بزرگ تر میشی مداد رنگیای قشنگتو گم میکنی ، در آخر میمونه یه ورقه سفید و یه مداد سیاه ..
سفید و سیاه مثل یینگ یانگ ، مثل زندگیا، یه روز سفید و خوش یه روز سیاه و ترسناک ،
مثل شادی توی غم مثله خنده توی ختم مثل غم توی شادی مثل گریه تویه عروسی ،
سیاه و سفید یه پارادوکس جذاب ..!