جامعه ی مردسالار عصبیم میکنه ! عصبانیت و احساس حقارت میده بهم. یه خواستگاری دارم ک معرفی م کردن بهشون. مادر و خواهرشون اومدن خونه مون و صحبتای اولیه شد و در کل مجلس خوبی بود رفتار نرمال و دلنشینی داشتن و داشتیم. ولی تمام طول مجلس یه چیزی گوشه ی ذهنم در حال جلزو ولز بود!!! اونم اینکه چرا باید مادر و خواهر خواستگار بیان ببینن منو می پسندن ک حالا در مرحله ی بعدی پسرشون بیاد؟! ب مامانمم گفتم قبلش ک برای من وقتی رسمیت پیدا میکنه این مجلس ک با خود آقاپسر روبرو شم. حالا این کافی نیست زنگ زدن ک پسرمون مایله با دخترتون بیرون یه قراری بذاره در حضور مادر ها همو ببیننو صحبت کنن
می‌دونم می‌دونم شاید ب نظرتون مسخره بیاد این حرفای من ولی یه کوچولو رگ فمینیستی دارم و بعضی اتفاقا و رفتارا منو مجبور ب نشون دادن عکس العمل می کنه؛ بعضی غلط های مصطلح جامعه
و اینجا بود ک منم ب روش خودم عمل کردم! می‌دونین چیکار؟
